Δεν θα Περάσει η Τρομοκρατία

Εμβρόντητος παρακολουθεί, για άλλη μια φορά ο Κύπριος πολίτης, το νέο σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει, σχετικά με τις καταγγελίες του δημοσιογράφου Μακάριου Δρουσιώτη και την αστυνομική επιδρομή στην οικία του δικηγόρου Ξενή Ξενοφώντος, που επακολούθησε.

Για να πάρουμε εν συντομία τα γεγονότα απ' την αρχή, η όλη υπόθεση ξεκίνησε με το ταξίδι του Μακάριου Δρουσιώτη στην Άγκυρα και την εκεί συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της κατοχικής δύναμης, Ταγίπ Ερτογάν, την 29η Φεβρουαρίου του τρέχοντος. Ακολούθησε η εξιστόρηση του χρονικού της επίσκεψης στον "Πολίτη" από τον ίδιο το δημοσιογράφο, στις 2, 3 και 4 Μαρτίου, όπου περιλαμβανόταν και συνέντευξη στον "Π" του Τούρκου πρωθυπουργού!

Φυσικό επακόλουθο ήταν, η "Επιτροπή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο", μέσω του "blog" που διατηρεί - του γνωστού πλέον "christofias-watch" - να στηλιτεύσει με έντονο τρόπο, τόσο την παρουσία του Κύπριου δημοσιογράφου στην "αυλή" του πολιτικού ηγέτη του Αττίλα, όσο και την προσπάθεια απόδοσης στον τελευταίο κάθε καλής δήθεν πρόθεσης για άμεση λύση του Κυπριακού και σεβασμού των υπογραφών της Τουρκίας. Κάτι για το οποίο βεβαίως ουδέποτε λάβαμε δείγματα γραφής!

Οποιοσδήποτε είχε την παραμικρή επαφή με "blog" στο διαδίκτυο, γνωρίζει πάρα πολύ καλά πως η ίδια η "google", επιτρέπει - εάν έχει ενεργοποιηθεί προηγουμένως από τον διαχειριστή του χώρου - τον ελεύθερο σχολιασμό κάθε δημοσιεύματος. Εδώ άλλωστε έγκειται και η διαφορά μεταξύ της ενημέρωσης από οποιοδήποτε άλλο Μαζικό Μέσο και από το Διαδίκτυο. Η ελευθερία, όχι μόνο στην επιλογή της είδησης και στον χρόνο ανάγνωσής της, αλλά και στον σχολιασμό και την δίχως κανένα όριο κριτική. Το μόνο όριο που υπάρχει, είναι του αυτοπεριορισμού που θέτει ο καθένας μας.

Αυτό λοιπόν, φαίνεται, ότι ενόχλησε και το Μακάριο Δρουσιώτη. Με επιστολή του - ημερομηνίας 4 Μαρτίου 2010 - απευθύνθηκε στο Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, διαμαρτυρόμενος για ανώνυμο σχόλιο - ή ακριβέστερα, σχόλιο που καταχωρήθηκε με ψευδώνυμο - σε κάποιο σημείο κάτω από την εν λόγω ανάρτηση, και πιο συγκεκριμένα στις 5:00μ.μ.. Δεν αναδημοσιεύουμε το σχόλιο, μήπως καταλήξουμε κι εμείς αύριο σε κάποιο κελί!

Μέχρις εδώ όλα καλά. Οποιοσδήποτε θέλει να κυνηγά ανεμόμυλους, αναζητώντας ποιος ξέρει, σημασία, δημοσιότητα, συμπλήρωση εσωτερικών κενών, είναι ελεύθερος να το πράξει. Αυτό που εξοργίζει τον πολίτη, είναι η υποτέλεια των υποτίθεται ανεξάρτητων θεσμών του κράτους, στην εξουσία. Δεν είναι δυνατόν, η Αστυνομία, να μετατρέπεται σε ιδιωτική υπηρεσία ασφάλειας των κυβερνώντων και να δρα προφανώς κατ' εντολή του Προεδρικού. Δεν μπορεί, ενώ εκατοντάδες πολίτες καθημερινά εισπράττουν την αδυναμία ή και αδιαφορία των οργάνων της τάξης για τα μικρά και μεγάλα θέματα που τους απασχολούν, την ίδια στιγμή να επιδεικνύεται τέτοια σπουδή, για ένα σχόλιο στο διαδίκτυο!

Είναι ξεκάθαρο, ότι ο Μακάριος Δρουσιώτης απετέλεσε Δούρειο Ίππο, προκειμένου να αποκαλυφθεί η ταυτότητα των διαχειριστών του ενοχλητικού - για την εξουσία - "christoφias-watch". Το μόνο που έχει ξεμασκαρευτεί όμως στα μάτια του απλού πολίτη, είναι η διαπλοκή του Τύπου, της Αστυνομίας και του Προεδρικού. Η πρόφαση που βρέθηκε για να αρθεί το απόρρητο των επικοινωνιών των διαχειριστών - και ποιος ξέρει ποιου άλλου - της ιστοσελίδας, αλλά και το οικογενειακό άσυλο του Ξενή Ξενοφώντος, μόνο αστεία μπορεί να χαρακτηριστεί. Είναι μια ξεκάθαρη προσπάθεια, αφ' ενός να εντοπιστούν οι "αντιφρονούντες" και αφ' ετέρου, να τρομοκρατηθούν όλοι οι υπόλοιποι. Είναι μια ενέργεια που παραπέμπει σε καθεστώτα ξένα προς τη Δημοκρατία.

Οι μέθοδοι και οι πρακτικές του κυβερνώντος ΑΚΕΛ, δεν είναι άγνωστες. Η "επαγρύπνηση" είναι λέξη εδραιωμένη στην Κυπριακή κοινωνία, είναι μια κατάσταση την οποία έχει ζήσει στο πετσί του ο Κύπριος πολίτης. Εκεί που πιστέψαμε - οι αφελείς - πως την έχουμε αποβάλει από την πολιτική ζωή του τόπου, την βλέπουμε να επανέρχεται με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Να εισβάλλει μέσα στα σπίτια μας, να μπαίνει στους υπολογιστές μας, να λογοκρίνει ακόμα και τη σκέψη μας. Θυμηθείτε ότι η ζωή του Ξενή Ξενοφώντος έχει παραβιαστεί δίχως να υπάρχει απόδειξη ή καν ένδειξη, ότι έχει ο ίδιος αναρτήσει το άρθρο που επικρίνει το Μακάριο Δρουσιώτη. Αναλογιστείτε ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να τον συνδέει με το επίμαχο σχόλιο. Και όμως, φαίνεται ότι ο Ξενής αποτελούσε "ενόχληση" και έπρεπε να διαπομπευτεί.

Η όλη υπόθεση, τολμούμε να σκεφτούμε, δεν μπορεί να είναι άσχετη με ένα γεγονός που συνέβη προ ημερών, λίγες ώρες πριν από αθλητική αναμέτρηση. Και πάλιν πρωταγωνίστρια η Αστυνομία, που ανέκρινε και - καθ' ομολογία του ιδίου - εκφόβισε ξένο, φιλοξενούμενο στο νησί μας, διαιτητή, λίγες μόλις ώρες πριν από πολύ σημαντικό - για την ομάδα του Προέδρου της Δημοκρατίας - ποδοσφαιρικό αγώνα. Ανάκριση, η οποία πραγματοποιήθηκε κατόπιν καταγγελίας πολίτη, Δούρειου Ίππου και πάλιν, ότι είδε τον διαιτητή να συζητά με... αναρμόδιο πρόσωπο.

Λες και ο πολίτης ξέρει και μπορεί να κρίνει, ποια πρόσωπα είναι αρμόδια και ποια αναρμόδια! Φυσικά, στην υπόθεση εκείνη, υπάρχουν άλλα, πολύ πιο βασανιστικά ερωτήματα. Πώς βρέθηκε ο πολίτης στο ξενοδοχείο που διέμενε ο διαιτητής; Τυχαία; Πώς αναγνώρισε εξ όψεως ένα διαιτητή που ήρθε στην πατρίδα μας μόλις δυο φορές, για μερικές ώρες; Από πού ήξερε από το το βράδυ της προηγουμένης - οπόταν έγινε η καταγγελία - ότι ο συγκεκριμένος διαιτητής θα διαιτήτευε το παιχνίδι; Εφόσον είναι πάγια τακτική της Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, η γνωστοποίηση των ονομάτων των διαιτητών, καθώς και το ποιο παιχνίδι θα διαιτητεύσει ποιος, να πραγματοποιείται μερικά μόλις λεπτά πριν το εναρκτήριο λάκτισμα.

Είναι και σε αυτή την περίπτωση πρόδηλη η διαπλοκή αθλητικών παραγόντων με τις υπηρεσίες διαφύλαξης και επιβολής του Νόμου. Είναι εμφανέστατη η παρουσία επαγρυπνούντων, στην καλύτερη περίπτωση πολιτών, οι οποίοι καταργούν κάθε έννοια ιδιωτικότητας. Παρακολουθούν πρόσωπα, καταγράφουν κινήσεις, δίνουν αναφορές, προσφέρουν πληροφόρηση, καταδίδουν!

Τελικά, μήπως το υπερβολικό - κατά την άποψή μας εκείνη την εποχή - όνομα "Επιτροπή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο", δεν είναι και τόσο... εκτός πραγματικότητας. Έχουμε αλήθεια δημοκρατία στην Κύπρο ή βιώνουμε από τους ίδιους τους φορείς της εξουσίας μικρά, καθημερινά πραξικοπήματα; Όταν καταστρατηγούνται οι έννοιες της ιδιωτικότητας, του οικογενειακού ασύλου, του απορρήτου των επικοινωνιών, όταν υπάρχουν παρεμβάσεις στην κοινωνική και αθλητική ζωή του τόπου, τι άλλο πρέπει να γίνει για να ανησυχήσουμε; Πότε επιτέλους θα αντιδράσουμε και θα διεκδικήσουμε την αποκατάσταση της δημοκρατίας, από μια κυβέρνηση που μετατρέπεται σε καθεστώς;

Αλλά τι ρωτάμε; Εδώ και 36 τόσα χρόνια, ζούμε σε ένα κράτος που συνομιλεί για να λύσει το μείζον πολιτικό του πρόβλημα, δίχως να έχει ποτέ ρωτήσει το λαό ποια άποψη έχει για τη μορφή λύσης. Χωρίς να έχει διεξαγάγει ένα κοινωνικό, δημόσιο διάλογο, ώστε να κάνει τον κόσμο κοινωνό των εξελίξεων στο Κυπριακό. Αρνούμενο να προβεί σε δημοψήφισμα για να λάβει λαϊκή εντολή ως προς την κατεύθυνση των συνομιλιών. Εσχάτως, παραχωρώντας στον εχθρό, στον κατακτητή, υπερπρονόμια αντιδημοκρατικής σταθμισμένης ψήφου, ρατσιστικής εκ περιτροπής προεδρίας, παραμονής πενήντα χιλιάδων εποίκων, χωρίς καμιά νομιμοποίηση από τον Κύπριο πολίτη! Αγνοώντας και επιδειχτικά περιθωριοποιώντας οποιαδήποτε αντίθετη γνώμη, χαρακτηρίζοντάς την από αιρετική μέχρι εθνικιστική...

Κατόπιν όλων αυτών, αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, πως και γιατί ιδιωτικότητα, οικογενειακό άσυλο, προσωπική ζωή, ελευθερία της σκέψης, του λόγου και των επικοινωνιών, είναι ψιλά γράμματα για τους κυβερνώντες. Εμείς όμως δεν θα καταθέσουμε τα όπλα. Καμιά μορφή καταστολής δεν πρόκειται να μας κάμει να υποκύψουμε. Η πνευματική τρομοκρατία, δεν θα περάσει!