21 Ιουλ 2011

Ώρα Ευθύνης

Πλήθος συμπολιτών μας, νιώθουν αυτές τις μέρες καταρρακωμένο το πατριωτικό τους αίσθημα από τα γεγονότα της 11ης του Ιούλη και εξευτελισμένοι εθνικά από τις ύβρεις και ειρωνείες του Τούρκου πρωθυπουργού. Η αλήθεια είναι όμως, ότι η αξιοπρέπειά μας ως λαού, έχει διασωθεί. Έχουν φροντίσει για τούτο, με τη θυσία τους, οι Αυξεντιωμένοι της Ναυτικής Βάσης στο Μαρί!

Ο Πλοίαρχος Ανδρέας Ιωαννίδης και ο υποπλοίαρχος Λάμπρος Λάμπρου, αφού έμαθαν στους ναύτες τους πως να πολεμούν, τους έδειξαν και πως να πεθαίνουν. Κατέκτησαν με τα υπόλοιπα 11 παλικάρια που έγιναν ολοκαύτωμα, μια θέση στο πάνθεο της Ελληνικής Ιστορίας. Φάνηκαν άξιοι απόγονοι ενός εθνάρχη! Του επισκόπου της 9ης Ιουλίου 1821. Όταν ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός, αποκρινόμενος στον Κιόρογλου, ο οποίος τον καλούσε να εγκαταλείψει την Λευκωσία για να γλυτώσει το μακελειό, είπε: «Παρά το γιαίμαν τους πολλούς, εν κάλλιον του Πισκόπου».

Κάτι που μας φέρνει στον σημερινό ηγέτη – κακή του μοίρα – του Κυπριακού Ελληνισμού. Την Αυτού Εξοχότητα, που ακόμα και σήμερα αρνείται το ρήμα «απολογούμαι», θεωρώντας την απολογία… δεδομένη. Μια απολογία την οποία χρωστούμε όλοι εμείς στις οικογένειες των θυμάτων. Ζητούμε συγγνώμη, διότι η επί σειρά ετών ανοχή μας, σκότωσε τους δικούς σας ανθρώπους.

Δεν εξοργίζει όμως, μόνο η αναλγησία του Προέδρου της Δημοκρατίας. Μας θλίβει και η επιμονή της μη ανάληψης ευθυνών. Ο ΥΠΕΞ, έστω και αργά, δήλωσε πως λόγοι ηθικής επιβάλλουν την παραίτησή του. Να υποθέσουμε πως ο Δημήτρης Χριστόφιας, έχει διαφορετική ηθική από το Μάρκο Κυπριανού;

Τα όσα λάθη έγιναν μέχρι το τραγικό πρωινό της Δευτέρας, μπορούν και να αποδοθούν σε οποιονδήποτε άλλο πολιτικό, υπηρεσιακό ή στρατιωτικό, πλην του Προέδρου. Ούτως ή άλλως, ο Πρόεδρος ούτε είδε, ούτε άκουσε, ούτε ήξερε… Τα όσα ακολούθησαν όμως; Η εκδήλωση της 19ης Ιουλίου στο Προεδρικό; Τη στιγμή που όλοι τον καλούσαν να την αναβάλει, ο ίδιος επέμενε. Επιδεικνύοντας δυσανάλογο πείσμα, από τις καθεχρονικές ακυρώσεις του «Νικηφόρου», προκειμένου να μη δυσαρεστήσει την Τουρκία. Και εκφώνησε τελικά την ομιλία «ενότητας». Μια ομιλία, κατά την οποία πρόλαβε να απαντήσει στους πολιτικούς του αντιπάλους που τον κατηγορούν για απομόνωση, να ταυτίσει όσους διαμαρτυρόμαστε με την ΕΟΚΑ Β΄ και το Πραξικόπημα, να επιτεθεί στον Αρχιεπίσκοπο και την Εκκλησία, να χαρακτηρίσει όποιον εναντιώνεται στην ομοσπονδία ως διχοτομικό. Ταυτόχρονα, δεν πρόλαβε να ψελλίσει τις λέξεις «εισβολή», «κατοχή» και «εποικισμός», πάνω από μια φορά.

Πώς να το κάμει άλλωστε, όταν έχει το θράσος να εξαρτά την ηλεκτροδότηση του κράτους μας, από τον κατοχικό στρατό. Δεν είχε όμως το θάρρος να διαπραγματευτεί ο ίδιος κάτι τέτοιο, παρά μόνο κρύφτηκε πίσω από ιδιώτες. Αυτό δεν είναι τίποτα λιγότερο, από δειλία. Μα καλά κύριε Χριστόφια, δεν αισχύνεστε να κάνετε εκδηλώσεις καταδίκης της 20ης του Ιούλη, να ουρλιάζουν οι σειρήνες ανήμερα της επετείου της εισβολής και το ρεύμα να προέρχεται από τον κατακτητή;

Αυτός ο Πρόεδρος – όπως αρέσκεται να αναφέρεται στον εαυτό του – πέραν από το πένθος στο οποίο βύθισε το νησί μας, έχει διαλύσει τις υποδομές του Ναυτικού, της ενέργειας και έχει ανατινάξει την ήδη γονατισμένη – από τον ίδιο – οικονομία. Τώρα, θα ζητήσει από τους πολίτες θυσίες. Από τον Δημόσιο Υπάλληλο του οποίου σκότωσε το παιδί ή το συνάδερφο και αισθάνεται και ο ίδιος ανασφαλής, από τον ξενοδοχειάρχη στον οποίο θα στείλει προσαυξημένο το λογαριασμό του ηλεκτρικού, από τον επιχειρηματία που ανάγκασε να προμηθευτεί γεννήτρια και να πληρώνει πανάκριβα τα καύσιμα, ώστε να μπορέσει να εργαστεί. Με τι μούτρα άραγε, θα τα ζητήσει και ποιός δεν θα τον στείλει στο… Μαρί να δει τ’ αποκαΐδια της πολιτικής του;

Οφείλει ο Δημήτρης Χριστόφια να «θυσιαστεί» – ας το θέσουμε έτσι – για το καλό της Κύπρου, αν μη τι άλλο. Δεν ξέρουμε αν οι όποιοι επόμενοι θα είναι υπεύθυνοι και ευσυνείδητοι, αλλά τουλάχιστον, δεν θα έχουν βεβαρυμμένο μητρώο. Θα διαθέτουν την έξωθεν καλή μαρτυρία και την ηθική νομιμοποίηση, να ζητήσουν από το λαό να προβεί σε θυσίες. Εν πάση περιπτώσει, χειρότεροι, αποκλείεται να είναι!

Κακά τα ψέματα όμως, ο Πρόεδρος είναι γερά γαντζωμένος στην καρέκλα της εξουσίας. Έχουν χρέος συνεπώς τα κόμματα, να σταματήσουν το κρυφτούλι. Αφού δεν παραιτείται, να τον παραιτήσουν! Να αρνηθούν, μέχρι της παραίτησής του, οποιαδήποτε συνεργασία. Να προαναγγείλουν την καταψήφιση κάθε κυβερνητικής πρότασης νόμου. Να ξεκαθαρίσουν πως δεν θα καταστούν συνένοχοι στην καταστροφή της Κύπρου. Δεν τίθεται θέμα διχόνοιας. Είμαστε όλοι ενωμένοι, ταγμένοι, απέναντι σε όσους ζημιώνουν τον τόπο. Από οποιαδήποτε παράταξη κι αν προέρχονται. Είναι η ώρα της ευθύνης: Απομακρύνετέ τον από την εξουσία, αλλιώς θα φύγετε μαζί του!

16 Ιουλ 2011

Τα Εγκλήματα Εξακολουθούν: Το Σκότος και ο Σκοταδισμός

Με αισθήματα βαθύτατης θλίψης, διαπιστώνουμε καθημερινά την ασυνειδησία και υποκρισία των κυβερνώντων. Παρατηρούμε με οργή, τα εγκλήματα που οδήγησαν στην τραγωδία στο Μαρί, αφενός να αποκαλύπτονται, αφετέρου να συνεχίζονται δίχως αιδώ.

Η Κυβέρνηση του "δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα", όχι μόνο αρνείται πεισματικά να φύγει όπως είναι η παλλαϊκή απαίτηση, αλλά βρίζει και χλευάζει όσους αγανακτισμένοι την καλούν να αναλάβει τις ευθύνες της. Δεν είναι ύβρις το να συγκρίνονται δεκάδες χιλιάδες δημοκρατικοί άνθρωποι με τη Χούντα; Δεν είναι χλευασμός ο ισχυρισμός περί άγνοιας της επικινδυνότητας του φορτίου, τη στιγμή που Αμερικάνοι, Άγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί και Συμβούλιο Ασφαλείας από τη μια, Σύροι και Ιρανοί από την άλλη, το ήθελαν απεγνωσμένα; Προς τι η όλη σπουδή, αφού ήταν τόσο ακίνδυνο;

Δυστυχώς όμως, τα εγκλήματα δεν μένουν ως εδώ. Εξακολουθούν οι ολετήρες της Κύπρου να προελαύνουν δίχως συστολή. Το κακόγουστο αστείο που είχε αρχίσει από τις αρχές της βδομάδας για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από τα κατεχόμενα, φαίνεται να μην είναι τόσο αστείο τελικά, αν και παραμένει το ίδιο κακόγουστο, το ίδιο αισχρό. Αυτοί οι οποίοι έντυσαν το λαό στα μαύρα και βύθισαν τον τόπο στο σκοτάδι, οι ευέλικτοι που ασκώντας για τρία χρόνια εξωτερική πολιτική επί πτωμάτων ηρώων, οι ανεύθυνοι οι οποίοι ανατίναξαν την εθνική μας υπερηφάνεια και κατέκαψαν το φρόνημα του Κυπριακού Ελληνισμού, ξαναχτυπούν! Αποφασίζουν τώρα - δίχως να αισχύνονται - να ξεπουλήσουν και την τιμή του. Μας θέλουν να συρθούμε μπρος στον αττίλα και να ζητιανέψουμε ρεύμα.

Μα δεν έχουν οι θρασείς, ούτε καν το θάρρος και την παρρησία να βγουν να το πουν ξεκάθαρα. Κρύβονται πίσω από δήθεν πρωτοβουλίες επιχειρηματιών. Δεν κοκκινίζουν από ντροπή να ακυρώνουν και να αμαυρώνουν τη θυσία των ηρώων της 11ης του Ιούλη; Συνειδητοποιούν την ασέβεια που διαπράττουν έναντι των ανθρώπων που αυτοπροαιρέτως θυσίασαν τις ζωές τους, για να διασώσουν τους συνανθρώπους τους και την αξιοπρέπεια της πατρίδας μας; Μια αξιοπρέπεια, την οποία ποδοπατά το ίδιο το κράτος, ο θεματοφύλακάς της!

Την ερχόμενη Τετάρτη, στις 20 του Ιούλη, επέτειο της τουρκικής εισβολής, οι σειρήνες θα ηχούν με ρεύμα που θα έχει αγοραστεί από τον κατοχικό στρατό! Οι αττίλες, θα κάνουν παρελάσεις με χρήματα του Έλληνα Κύπριου φορολογούμενου. Λεφτά τα οποία πιθανότατα είχαν δεσμευτεί για την Άμυνα του τόπου και δεν κατέληξαν ποτέ εκεί! Υπάρχει μεγαλύτερη ένδειξη αχαριστίας προς τους Ήρωες της Ναυτικής Βάσης και όχι μόνο; Μπορούμε να εξευτελιστούμε περισσότερο σαν λαός;

Χίλιες φορές το σκότος των διακοπών ρεύματος της ΑΗΚ, παρά ο σκοταδισμός που καλλιεργεί και ετοιμάζεται να φέρει ο Πρόεδρος και η Κυβέρνησή του, σε ολόκληρο τον Κυπριακό Ελληνισμό.

12 Ιουλ 2011

Παραίτηση η Μόνη Λύση

Το αίσθημα της ασφάλειας, είναι ίσως το πιο σημαντικό ζητούμενο από οποιαδήποτε κυβέρνηση σε ένα τόπο που, μόλις 37 χρόνια πριν, έζησε την εισβολή και παραμένει από τότε κατεχόμενος. Ασφάλεια που εμπνέει η Εθνική Φρουρά, σταθερότητα στην οικονομία, προστασία στον πολίτη για τον ίδιο και την οικογένειά του στην καθημερινότητα. Οι πυλώνες ενός κράτους.

Μπορεί όλα αυτά να δονούνταν από καιρού εις καιρόν, μα ποτέ από το 1974 και μετά, δεν σείστηκαν όλα ταυτόχρονα. Και να, που σ' ένα πρωινό, το μαύρο ξημέρωμα της 11ης του Ιούλη, τα θεμέλια της Κυπριακής Δημοκρατίας έγιναν θρύψαλα...

Έντρομοι, διαπιστώσαμε ξαφνικά την απίστευτη ανευθυνότητα κάποιων, να αφήσουν 98 πυριτιδαποθήκες εκτεθειμένες δίπλα στο μεγαλύτερο ηλεκτροπαραγωγό σταθμό της χώρας! Το αν είχαν πλήρη επίγνωση των κινδύνων δεν το γνωρίζουμε. Και δεν ξέρουμε κατά πόσο είναι πιο καθησυχαστικό να γνώριζαν και να αμελούσαν, ή να ύπνωτταν απλά όπως... δικαιολογούνται. Το βέβαιο είναι πως, επανειλημμένα, έγιναν δέκτες των κραυγών αγωνίας του ήρωα Διοικητή του Ναυτικού, πλοιάρχου Αντρέα Ιωαννίδη.

Ανακαλύψαμε πανικόβλητοι, ότι ο εχθρός, είχε την ευχέρεια να ανάψει μια σπίθα δίπλα από ένα εμπορευματοκιβώτιο και να μας αφήσει δίχως Πολεμικό Ναυτικό, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, με ανεπαρκείς ποσότητες νερού, άνευ επικοινωνιών. Να διαλύσει τις υποδομές μιας Ευρωπαϊκής χώρας σε δευτερόλεπτα! Όχι γιατί θα ήταν τόσο ικανός, ούτε γιατί βρέθηκαν πεμπτοφαλαγγίτες στις τάξεις μας. Μήτε γιατί βοηθήθηκε από κάποια θεομηνία, μια φυσική καταστροφή. Μα γιατί είμαστε εμείς ανάλγητοι και ασυνείδητοι.

Την ίδια στιγμή, το αίσθημα ανασφάλειας του πολίτη εντείνεται. Λίγες ώρες μετά την τραγωδία, η πολιτεία μας εγγυάται την ασφάλεια του αέρα από χημικές ή ραδιενεργές ουσίες. Πληροφόρηση που όπως προκύπτει την επομένη, βασιζόταν σε πηγές του Υπουργείου Άμυνας. Των "ειδημόνων" που βύθισαν στο πένθος ολόκληρο τον Ελληνισμό. Οι πραγματικές μετρήσεις, δεν θα γίνουν παρά μια μέρα μετά. Ο Θεός έβαλε το χέρι Του και δεν είχαμε μια νέα Φουκοσίμα στο Βασιλικό.

Φρίξαμε ακούγοντας την καταμέτρηση των χαμένων δισεκατομμυρίων τη στιγμή που ακόμα δεν ξέραμε ποιοι και πόσοι συνάνθρωποί μας αγνοούνται στα ερείπια. Ακόμα και τώρα, καμιά μα καμιά αξία δεν έχουν μπροστά στις μαυροφορεμένες οικογένειες. Ο Κύπριος όμως ξέρει πως, αν δύσκολα μπορούσε να γλυτώσει την επιτήρηση προ της 11ης του Ιούλη, τώρα είναι καταδικασμένος. Και φοβάται καθώς, αν αυτά τα "ατυχήματα" συμβαίνουν σε καιρό απλής περισυλλογής, η κατάσταση θα είναι απείρως χειρότερη στις μέρες που θα έρθουν. Οι δε πιέσεις που θα ασκηθούν για "κλείσιμο" του Κυπριακού σε μια χρεοκοπημένη χώρα, θα είναι άνευ προηγουμένου!

Αυτή η πολιτεία, πώς εγγυάται την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας; Την ασφάλεια των υπηκόων; Πώς θα αξιώσει εισφορές και θυσίες από τους μικρούς και μεσαίους; Με ποιά λογική θα επιβάλει επιπλέον φορολογίες σε επιχειρήσεις και βιοτεχνίες, από τις οποίες σήμερα στερεί ηλεκτρικό ρεύμα και κλιματισμό; Αυτός ο Πρόεδρος, πώς θα μας κοιτάξει στα μάτια και θα ζητήσει να τον πιστώσουμε πάλι για τους χειρισμούς στο Κυπριακό, την οικονομία, την Παιδεία, το μεταναστευτικό και όπου αλλού τα έχει θαλασσώσει; Αφού ξέρουμε πως αυτός τα ανατίναξε όλα στον αέρα. Εξ αιτίας του θρηνούμε ικανούς αξιωματικούς, γενναίους οπλίτες, θαρραλέους πυροσβέστες. Η πλημέλειά του καταβαράθρωσε την οικονομία, αφού προηγουμένως την είχε γονατίσει. Γιατί να επωμιστεί ο λαός το βάρος της ανικανότητάς του;

Μα πάνω απ' όλα, πως θα δει στα μάτια αυτές τις οικογένειες; Τις χαροκαμένες μάνες, τις συζύγους, τα παιδιά... Πως θα τους κοιτάξετε όλοι οι ανευθυνοϋπεύθυνοι οι οποίοι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, συντηρείτε αυτό το σάπιο σύστημα του βολέματος και της ατιμωρησίας;

Εκείνοι οι οποίοι αύριο θα καλέσουν το λαό σε θυσίες, θα πρέπει να έχουν χέρια καθαρά. Δεν μπορείς να είσαι φονιάς και να ζητάς απ' την οικογένεια του θύματος να συνδράμει. Κι έχετε δολοφονήσει - πέραν απ' τους ήρωες αυτής της τραγωδίας - τα εναπομείναντα αισθήματα ασφάλειας, εθνικής αξιοπρέπειας και περηφάνιας του Κυπριακού Ελληνισμού.

Σήμερα, τα χέρια του κόσμου είναι "οπλισμένα" με λουλούδια και αναμμένα κεράκια, στη μνήμη αυτών που έφυγαν τόσο νωρίς. Δείξτε ευθιξία και πατριωτισμό. Φύγετε τώρα, πριν οπλιστούν με πέτρες!

11 Ιουλ 2011

Θλίψη ή Οργή;

Η κατάρα του Ιούλη μας χτύπησε και πάλι. Ή μάλλον, η κατάρα της ανευθυνότητας και του ωχαδελφισμού που μας δέρνουν, η ανοργανωσιά, η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε το κάθε τι.

Δώδεκα οικογένειες, θρηνούν τους δικούς τους ανθρώπους. Μαζί, όλη η Κύπρος, το Πανελλήνιο, συγκλονισμένοι παρακολουθούμε να ξεδιπλώνεται μπροστά μας μια αρχαία τραγωδία. Στην 9η επέτειο του θανάτου του Αντιστράτηγου Ευάγγελου Φλωράκη, η Ναυτική Βάση που φέρει το όνομά του, τινάζεται στον αέρα. Τα ερωτήματα που βασανίζουν το μυαλό του καθενός από μας, πολλά και αδυσώπητα...

Πόσες ακόμα ζωές θα πληρώσουν τα λεωφορεία δίχως φρένα, τα κακοσυντηρημένα ελικόπτερα, τις ακατάλληλες αεροπορικές εταιρίες, τα εκτεθειμένα πυρομαχικά; Πόσες μανάδες θα κλαιν ακούγοντάς σας κύριοι "αρμόδιοι" να μετράτε τις απώλειες σε ευρώ, να μοιράζετε τις ευθύνες ίσα στη μέση, για να μην πληρώσει κανείς;

Ποιός θα απαντήσει πώς και γιατί, επί τρία χρόνια, μια μικρή σπίθα φωτιάς ήταν ικανή να τερματίσει ανθρώπινες ζωές, να ανατινάξει μια ναυτική βάση, το μεγαλύτερο ηλεκτροπαραγωγό σταθμό της χώρας, να στερήσει ρεύμα, νερό και τηλέφωνο από τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού; Ποιός στρατιωτικός νους αγνοούσε τις συνεχείς εκκλήσεις του Διοικητή του Ναυτικού, του ήρωα της Βάσης, πλοιάρχου Αντρέα Ιωαννίδη και άφηνε ολόκληρη την Κύπρο εκτεθειμένη στις ορέξεις των Τούρκων; Οι οποίοι θα μπορούσαν μέσα σε λίγες ώρες, με μια και μόνο δολιοφθορά, να ανατινάξουν τα θεμέλια της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Τελικά, τα ανατινάξαμε μόνοι μας. Τα κροκοδείλια δάκρυα δεν θ' απαλύνουν τον πόνο απ' τις ψυχές των ανθρώπων που έμειναν πίσω. Από τις οικογένειες που στερήθηκαν πατέρα, σύζυγο, παιδί. Στείλαμε στο θάνατο τα παλικάρια της Βάσης, μόνιμους και κληρωτούς, τους πυροσβέστες της ΕΜΑΚ, ενώ θέσαμε σε κίνδυνο εκατοντάδες περαστικών και κατοίκων της περιοχής που ένιωθαν ασφαλείς, ευρισκόμενοι κοντά σε μια Ναυτική Βάση...

Κάποιοι επιτέλους να πληρώσουν. Να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη για τα λάθη, τις παραλείψεις, την ανικανότητά τους. Να δοθεί το παράδειγμα στους επόμενους που θα αναλάβουν θώκους και καρέκλες. Γιατί δεν θα υπάρχουν πάντα ήρωες να θυσιάζουν εαυτούς, αποτρέποντας τα πολύ χειρότερα που ενδεχομένως να είχαμε...

Αιωνία η μνήμη στα θύματα της μαύρης 11ης του Ιούλη. Δόξα και Τιμή στους Ήρωες του Καθήκοντος αυτής της τραγωδίας.