14 Ιουν 2009

Δίκαιη Κοινωνία – «Πράσινες» Κατασκευές

Στη σημερινή ανάρτηση, θα ασχοληθούμε με τα νέα ήθη που έχουν εισαχθεί τον τελευταίο χρόνο στον ποδοσφαιρικό μας μικρόκοσμο.

Έξι από τα δέκα ΜΕΓΑΛΑ έργα της κυβέρνησης για το 2009 - ο χαρακτηρισμός των έργων γίνεται από τον «Οικονομικό Φιλελεύθερο» σε άρθρο της 18ης Ιανουαρίου 2009, δεν είναι αυθαίρετος - αναλαμβάνει η ΙΔΙΑ εταιρία.

Η εν λόγω εταιρία δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ άλλο, ΙΔΙΩΤΙΚΟ, ΜΕΓΑΛΟ έργο σε εξέλιξη.

Αναλυτικά, τα ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ 2009
Τα έξι:
Κρατικό Θέατρο Θ.Ο.Κ. αξίας 20,5 εκ. ευρώ -> Μιλτιάδης Νεοφύτου
Κτήριο Διοίκησης Παν. Κύπρου -> Μιλτιάδης Νεοφύτου
Κτήριο Θετικών Επιστημών Παν. Κύπρου: 3,5 εκ ευρώ -> Μιλτιάδης Νεοφύτου
Κτήριο Κοινωνικών Δραστηριοτήτων: 19 εκ. ευρώ -> Μιλτιάδης Νεοφύτου
Γραφεία Πολεοδομίας & Οικήσεως, 22 εκ. ευρώ -> Μιλτιάδης Νεοφύτου
Κυκλικός Κόμβος Γ.Σ.Π.: 21,6 εκ. ευρώ -> Μιλτιάδης Νεοφύτου
Τα άλλα τέσσερα:
Μέγαρο Πολιτισμού Κύπρου
Βιβλιοθήκη Παν. Κύπρου & Κέντρο Πληροφόρησης
Σχολή Οικονομικών & Διοίκησης Παν. Κύπρου
Αλιευτικό Καταφύγιο (Ζύγι)

Κοντά σε αυτά θα σημειώναμε δυο ακόμα έργα, μη κυβερνητικά:
Την επέκταση του αποχετευτικού δικτύου του Σ.Α.Λ.Α. (δήμος Λεμεσού) αξίας 14,3 εκ. ευρώ και τα έργα στην «Ακτή Ολυμπίων» στη Λεμεσό (δήμος Λεμεσού) αξίας 1,3 εκ ευρώ τα οποία ανατέθηκαν στην εν λόγω εταιρία.

Πολλές μαζεμένες συμπτώσεις θα έλεγε κάποιος…

Ας δούμε αναλυτικά τα ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ 2009
Τower 25 (Πλ. Ελευθερίας) -> Lois Builders
Deloitte & Touche (Σανταρόζα) -> Athienitis
Q Bussines Park (Λάρνακα) -> Quality Group
The Q (Λευκωσία) -> Quality Group
David Loyd Olympia Sport Village (Αλαμινό) -> Quality Group
American Heart Institute (Στρόβολο) -> Εταιρία Γενικών Κατασκευών
Residence 51(Λεμεσό) -> Εταιρία Γενικών Κατασκευών
Tiffany Mall (Ζακάκι Λεμεσού) -> Atlas Pantou
Interorient Navigation Offices(Λεμεσό) -> Atlas Pantou

Επίσης, τα ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΓΑ 2009 ΜΕ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΟΣ
Αεροδρόμιο Λάρνακας -> Bouygues Batiment International
Μαρίνα Λεμεσού -> Cybarco, J&p, Joannou & Paraskevaides, Francoudi & Stefanou Ltd, Athena, Cads Holdings, Limassol Marina Development

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΕΔΩ!!!
Δηλαδή, αυτές οι εταιρίες-κολοσσοί που εκτελούν τα ιδιωτικά συμβόλαια, ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ή ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ να αναλάβουν δημόσια έργα και την ίδια στιγμή, ΚΑΝΕΝΑΣ ΙΔΙΩΤΗΣ δεν εμπιστεύτηκε την εταιρία «Μιλτιάδης Νεοφύτου» για τις κατασκευές του. Κάτι που το κράτος κάνει κατά κόρον!

Να τολμήσουμε να αναρωτηθούμε σε ποια εταιρία θα αναθέσουν οι πετρελαιάδες του Κατάρ να ανεγείρει το υπερπολυτελές ξενοδοχείο απέναντι από το Χίλτον; Μήπως έχει σχέση με το «άγκρισμα» Βγενόπουλου και ήταν αφορμή για να φύγει από την Κύπρο;

Επειδή όμως κάποιος μπορεί να αμφισβητήσει τα όσα λέμε, ας δούμε τι γράφουν άλλες, μεγάλες σε κυκλοφορία, εφημερίδες του τόπου:

«ΠΟΛΙΤΗΣ» 31-05-2009 (Για τον κόμβο του ΓΣΠ):
«Κι άλλο έργο στον Μιλτιάδη Νεοφύτου μέσα από διαφανείς διαδικασίες πάντα. 22 εκατομμύρια ο δεύτερος φθηνότερος; 21,6 ο Μιλτιάδης! Ο πιο φθηνός πάντοτε και μέσα από κρυστάλλινες διαδικασίες. Σας θυμίζει τίποτα αυτό;»

«ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 02-06-2009
Απορία: «Πώς μπορεί τα κριτήρια που τέθηκαν να προϋποθέτουν έργα οδοποιίας 7 εκατομμύριων ευρώ, ως «πιστοποιητικό εμπειρίας», να μην διαθέτει παρά τα μισά και να κερδίσει την προσφορά; Ή μήπως θεωρείται δεδομένο ότι όλες οι προσφορές πηγαίνουν στον παικταρά μας; Και γιατί δηλαδή να ζητούνται προσφορές;».

Ας προσπαθήσουμε να «κτίσουμε» στην «Απορία»:
Όταν μια εταιρία υποβάλλει προσφορά για να πάρει ένα μεγάλο έργο, οφείλει ανάλογα με την προκήρυξη του διαγωνισμού, να παρουσιάσει ένα «πιστοποιητικό εμπειρίας». Να δείξει με άλλα λόγια ότι τα τελευταία κάποια χρόνια, έχει προβεί σε κατασκευές έργων με συγκεκριμένο προϋπολογισμό, σε συγκεκριμένο τομέα.

Στην περίπτωση του κυκλικού κόμβου παρά τω ΓΣΠ, στην εξαγγελία του διαγωνισμού υπήρχε όρος όπως οι υποψήφιοι έχουν αναλάβει στο παρελθόν έργα οδοποιίας άνω των 7 εκατομμυρίων ευρώ.

Έχουμε μεγάλη περιέργεια να μας πει η «Μιλτιάδης Νεοφύτου», ΠΟΙΟ ΕΡΓΟ ΟΔΟΠΟΙΙΑΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΟΣΤΟΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 7 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ;

ΥΓ: Μη ξεχάσετε να πληρώσετε όλοι τους φόρους σας κανονικά. Η κρατική ομάδα τους χρειάζεται!!!


Δημοσιεύεται και στη ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ ΘΥΡΑ της 10ης Ιουνίου 2009

5 Ιουν 2009

Η Παραλία ΕΙΝΑΙ Πολιτκή Τοποθέτηση

Μάχη πρώτα με την αποχή και μετά με τους αντιπάλους τους, δίνουν τα πολιτικά κόμματα στις φετινές Ευρωεκλογές. Κι αν το φαινόμενο για την υπόλοιπη Ευρώπη είναι σύνηθες, για την Ελλάδα και πολύ περισσότερο για την Κύπρο, φαντάζει ως κάτι το πρωτοφανές.

Ζούμε σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα, όπου το Εθνικό είναι το κυρίαρχο θέμα των πολιτικών συζητήσεων εδώ και τριανταπέντε χρόνια. Κινούμαστε σε μια κοινωνία όπου τα πάντα σχεδόν είναι κομματικοποιημένα, από την εφημερίδα που διαβάζουμε, την υπεραγορά που επιλέγουμε να επισκεφτούμε, μέχρι και το ποδοσφαιρικό σωματείο που υποστηρίζουμε. Αποτελεί συνεπώς σχήμα οξύμωρο, ο βαθιά πολιτικοποιημένος αυτός λαός, να επιλέγει ξαφνικά να αποστασιοποιείται από τις εκλογικές αναμετρήσεις και να γυρνά την πλάτη στα κόμματα, για να κατακλύσει τις... παραλίες!

Μήπως όμως είναι κι αυτό μια πολιτική τοποθέτηση; Σκέφτηκαν άραγε οι κομματάρχες πως, ο νέος, που ασφυκτιά μέσα στο πολιτικό σκηνικό που οικοδομούν τα τελευταία χρόνια, αναζητεί τη διέξοδο και τη ρήξη με το κατεστημένο; Αναλογίστηκαν ποιες είναι οι επιλογές που έχει μπροστά του αντικρίζοντας ένα ψηφοδέλτιο; Επιλογές που ουσιαστικά αποτελούν αποχρώσεις του ίδιου, γκρίζου χρώματος...

Στην Κύπρο, παρουσιάζεται το πρωτοφανές φαινόμενο η αντιπολίτευση - πέραν από μερικές τεχνητές εντάσεις - να είναι ο πιο φανατικός υποστηριχτής του κυβερνώντος κομμουνιστικού κόμματος. Μπορεί να τους χαρίστηκε η μοίρα και να μη χρειάστηκε να συνεργαστούν στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές, είναι όμως φανερό πως στα μείζονα, ο καλύτερος νεροκουβαλητής του προέδρου Χριστόφια, είναι ο ίδιος ο Νίκος Αναστασιάδης.

Αυτομάτως, ο νέος που δεν επιθυμεί να ενισχύσει την κομμουνιστική ευρωπαϊκή ομάδα ή τους τοπικούς ανεπαρκώς αντιπολιτευόμενους συμμάχους της, αποκλείει τα δυο μεγάλα κόμματα. Η κατάσταση γίνεται όμως ακόμα τραγικότερη, όταν ανασκοπήσει τους "μικρότερους" συνδυασμούς.

Το σχεδόν μονίμως συγκυβερνών ΔΗΚΟ βρίσκεται εδώ και χρόνια σε αναζήτηση ταυτότητας. Παραπαίει ανάμεσα στον φιλελεύθερο και το σοσιαλιστικό χώρο αδυνατώντας να πείσει τα μέλη του για το χαρακτήρα και τον προσανατολισμό του κόμματος στην Ευρώπη. Πώς θα μπορούσε να πείσει τον απλό ψηφοφόρο; Συν τοις άλλοις, μετέχει σε μια κυβέρνηση με αναβαθμισμένο μάλιστα ρόλο, με την οποία διαφωνεί στα πλείστα όσα. Πολλές φορές, αναδεικνύεται και στον κυριότερο πολέμιό της, ιδιαίτερα με τις - ορθές κατά τα άλλα - επισημάνσεις επί του Εθνικού. Είναι όμως μεγάλη παραδοξότητα, να καταγγέλλει αφενός τις διολισθήσεις του ΔΥΣΑΚΕΛ στο Κυπριακό και να είναι ταυτόχρονα συνεργάτης στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Ομοίως, το λεγόμενο Σοσιαλιστικό κόμμα της ΕΔΕΚ, συμπεριφέρεται εντός Κύπρου με τον ίδιο τρόπο όπως και το ΔΗΚΟ. Αντιπολιτεύεται απολαμβάνοντας τα οφέλη της συγκυβέρνησης από την οποία αρνείται πεισματικά να αποχωρήσει. Ζητά από το εκλογικό σώμα να τη βοηθήσει να μπει στο Ευρωκοινοβούλιο, ώστε να ασκήσει την επιρροή της επί του Σοσιαλιστικού Ευρωπαϊκού Κόμματος. Την ίδια ώρα όμως, αδυνατεί να εξηγήσει πως θα περάσει τις θέσεις μας στα υπόλοιπα σοσιαλιστικά κινήματα, όταν δεν μπορεί να το κάνει με το ίδιο, το "αδερφό" ΠΑΣΟΚ. Γνωστές οι "παροτρύνσεις" του επίσημου ΠΑΣΟΚ προς τον Κυπριακό Ελληνισμό να θάψει την Κυπριακή Δημοκρατία το 2004. Ούτε καν ίδρωσε το αυτί τους από τον "αγώνα" των Κύπριων σοσιαλιστών, ενάντια στο σχέδιο "Ανάν". Αυτές οι παραδοξότητες, σε συνδυασμό με την αδυναμία να παντρέψει το προοδευτικό-σοσιαλιστικό προφίλ από τη μια, με τις πατριωτικές κορώνες από την άλλη, κρατούν άλλωστε καθηλωμένα τα ποσοστά τις ΕΔΕΚ εδώ και τόσα χρόνια σε μονοψήφιους αριθμούς.

Λίγη περισσότερη ειλικρίνεια ίσως βρίσκει κανείς στα λεγόμενα "μικρά" κόμματα. ΕΥΡΩΚΟ και ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ, δεν διστάζουν να θέτουν ξεκάθαρα τις διαφωνίες τους στα του Εθνικού Συμβουλίου, ενώ ασκούν ίσως την πιο ορθολογική αλλά ταυτόχρονα έντονη αντιπολίτευση στα εσωτερικά θέματα, λέγοντας τα "συκα-σύκα" σε αρκετές περιπτώσεις. Η προσπάθεια όμως για "άνοιγμα" σε όσο το δυνατό περισσότερους χώρους, έχει σαν συνέπεια το στρογγύλεμα των θέσεων. Αμφότερα τα δυο κόμματα "μυρίζουν" αντι-ομοσπονδιακά, με πιο έντονη την οσμή στις θέσεις του ΕΥΡΩΚΟ. Υπάρχει όμως μια εποικοδομητική ασάφεια(είναι και του συρμού ο όρος) στα όσα οι εκπρόσωποι του κόμματος δηλώνουν. Όταν στη γλώσσα του πολιτικού υπεισέρχονται οι όροι "σωστό περιεχόμενο" και "αποφυγή ονοματολογίας" ο ψηφοφόρος γίνεται ολοένα και πιο καχύποπτος. Δεν θέλει να χαραμίσει την ψήφο του σε κάποιον που δεν έχει αποκρυσταλλωμένες και ξεκάθαρες θέσεις στα μεγάλα και σοβαρά ζητήματα του τόπου.

Το λευκό ψηφοδέλτιο ή η ψήφος στις παραλίες, είναι λοιπόν μια πολιτική πράξη. Οι αντιομοσπονδιακές φοιτητικές παρατάξεις, που χρόνο με το χρόνο παρουσιάζουν αλματώδη άνοδο, οι νέοι που βρίσκονται σε σύγχυση για τις θέσεις και την ιδεολογία των περισσοτέρων κομμάτων, οι απογοητευμένοι πολίτες που βρέθηκαν εκτεθειμένοι μετά από την παγκόσμια οικονομική κρίση, είναι πολιτικοποιημένοι! Είναι απογοητευμένοι και ταυτόχρονα επιθυμούν να εκδηλώσουν τη δυσαρέσκειά τους.

Κάθε εγγεγραμμένος ψηφοφόρος που θα απέχει συνειδητά από την αναμέρτηση, κάθε άκυρο ή λευκό ψηφοδέλτιο, αποτελεί μια φωνή απόγνωσης και διαμαρτυρίας για το θέατρο του παραλόγου στο Κυπριακό πολιτικό σκηνικό. Κι αν οι ταγοί δεν πάρουν τα μηνύματα τώρα, θα βρεθούν προ εκπλήξεως στις εκλογικές διαμάχες που ακολουθούν...