Ανένδοτος εμφανίστηκε για πολλοστή φορά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όσον αφορά στην απόσυρση των "επίμαχων" παραχωρήσεων του, προς το σύντροφο Ταλάτ τότε και τον Έρογλου σήμερα...
Εκ περιτροπής προεδρία, στάθμιση ψήφου και παραμονή 50 χιλιάδων εποίκων, αποτελούν κόκκινο πανί για τη συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού. Και δεν είναι πλέον απλά αίσθηση που ψηλαφείται στην... περιρρέουσα, αλλά ποσοτικοποιείται μέσα από δημοσκοπήσεις και έρευνες. Πιο πρόσφατη, η δημοσκόπηση της "Σύμμετρον" (28-30 Απριλίου) που φανερώνει πως μέχρι και οι φίλοι και ψηφοφόροι του Α.Κ.Ε.Λ., διαφωνούν με την πολιτική και τις διολισθήσεις του Προέδρου!
Ωστόσο, πρωτοφανής είναι η εμμονή του κ. Χριστόφια στην πολιτική των υποχωρήσεων, αγνοώντας επιδειχτικά την λαϊκή βούληση. Ένας λαός, ο οποίος όχι μόνο δεν ερωτήθηκε ποτέ - σε μορφή δημοψηφίσματος - για τα "θέλω" του, αλλά τολμούμε να πούμε ότι ξεγελάστηκε στις τελευταίες προεδρικές εκλογές. Η ψήφος του ουσιαστικά υφαρπάχτηκε, με ψεύτικες, γραπτές δεσμεύσεις και με μια κρυφή ατζέντα που δεν είχε παρουσιαστεί προεκλογικά!
Ο Δημήτρης Χριστόφιας, επιμένει πως "αν αποσύρουμε τις προτάσεις, θα ευνοηθεί η Τουρκία και η Τουρκοκυπριακή πλευρά, η οποία εμφανίζεται ευέλικτη και έτοιμη να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση, ενώ θα αποδοθούν ευθύνες σ' εμάς". Αποτελεί άραγε αυτό μια έμμεση αποδοχή ήττας; Φανερώνει το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται ο Πρόεδρος και την έλλειψη σχεδίου δράσης; Πώς προχωρά; "Βλέποντας και κάνοντας";
Αν έχει μετανιώσει για την "εκ περιτροπής", τη στάθμιση της ψήφου και την παραμονή των εποίκων, οφείλει να το παραδεχτεί δημόσια. Αν πράγματι έχει αντιληφθεί και αυτός - όπως η συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων αλλά και του κόσμου - το ολίσθημα στο οποίο περιέπεσε, αλλά τον ανησυχεί το ενδεχόμενο - περαιτέρω - απενοχοποίησης της Τουρκίας, υπάρχει διέξοδος. Μπορούμε να βγούμε από το τέλμα, πριν εισέλθουμε σε μια ατέρμονη διαδικασία διαλόγου με τον Έρογλου. Διαδικασία, η οποία είναι ορατός ο κίνδυνος να οδηγήσει σε αναβάθμιση των κατεχομένων. Οι προτάσεις Χριστόφια, είναι δυνατό να αποσυρθούν, δίχως να "τραυματιστεί" η εθνική μας υπόθεση. Απαιτείται όμως γενναιότητα εκ μέρους του Προέδρου.
Όταν οι θέσεις δεν μπορούν να αποσυρθούν, οφείλουν να αποσύρονται τα πρόσωπα! Εφόσον ο Ταλάτ, για τον οποίο προορίζονταν οι "γενναίες προσφορές", δεν είναι πια απέναντί μας και από τη στιγμή που δεν έχουμε προλάβει να πάρουμε τίποτα πριν ο "σύντροφος" αποχωρήσει από την ηγεσία των Τουρκοκυπρίων, αναγκαιεί να γίνει καινούρια, "καθαρή" αρχή. Ο Έρογλου, πρέπει να βρει μπροστά του νέο διαπραγματευτή, ο οποίος να μην δεσμεύεται από οτιδήποτε έχει δώσει ο Δημήτρης Χριστόφιας.
Δεν μιλούμε για παραίτηση του Προέδρου από το αξίωμά του. Εννοούμε τον ορισμό άλλου διαπραγματευτή για την Ελληνοκυπριακή κοινότητα. Άλλωστε, ο ρόλος του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν είναι να αυτοϋποβιβάζεται σε... κοινοτάρχη για να συνομιλεί με τον εκπρόσωπο των Τουρκοκυπρίων! Ο Πρόεδρος της Κύπρου, θα έπρεπε, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να συζητά την απομάκρυνση του τουρκικού στρατού κατοχής με τον Τούρκο πρωθυπουργό.
Πρόεδρε, το προσφιλές σε σας "δόξα τω λαώ", πρέπει να εφαρμόζεται και στην πράξη. Θα υποκλιθείτε, δηλώνατε πρόσφατα, στην θέληση του λαού, εάν και εφόσον του φέρετε σχέδιο λύσης να εγκρίνει δια της ψήφου του. Τι να την κάνουμε όμως την υπόκλιση τότε, όταν ο λαός θα έχει απορρίψει εκκωφαντικά και πάλιν, άδικες, ρατσιστικές και αντιδημοκρατικές πρόνοιες, βάζοντας ουσιαστικά ταφόπλακα στο Κυπριακό;
Όταν είναι ολοφάνερο πως ο λαός απορρίπτει ακόμα και αυτή τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, έχουν υποχρέωση οι πολιτικοί ταγοί να ακολουθήσουν τη λαϊκή εντολή! Εκτός πια κι αν πρέπει να σκεφτούμε πιο πονηρά. Ότι δηλαδή, διαπιστώνοντας την ολοένα και αυξανόμενη αντίδραση στη Δ.Δ.Ο. (βλέπε διαπιστώσεις ολομέλειας Κ.Ε. Α.Κ.Ε.Λ.), η πολιτική ελίτ που διαφεντεύει εδώ και μισό αιώνα τις τύχες μας, έχει αλλάξει στρατηγική:
Παλαιότερα, ενώ δελέαζε με συνθήματα του τύπου "την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω", την ίδια ώρα, αποφάσιζε ερήμην, πίσω από κλειστές πόρτες και σέρβιρε τελευταία στιγμή τα σχέδια στον ανήμπορο (ή τουλάχιστον έτσι λογάριαζε) να αντιδράσει λαό. Σήμερα, επιχειρεί να ενσπείρει τον πανικό και τον τρόμο με τα χειρότερα (εποίκους, εκ περιτροπής, στάθμιση), ώστε, όταν φέρει την - εκ Τουρκίας εκπορευόμενη - Διζωνική, ξανά σε δημοψήφισμα, αυτή να περάσει πανηγυρικά. Θα είμαστε και ευχαριστημένοι μάλιστα, που κατορθώσαμε να αποτρέψουμε τα χειρότερα...
Το Κυπριακό, βρίσκεται σε μια κρισιμότατη καμπή και ο Πρόεδρος έχει μείνει μόνος, να μην παραδέχεται, όχι απλά τα λάθη του, αλλά και τους κινδύνους που αυτά εγκυμονούν. Του αναγνωρίζουμε τη διάθεση για εξεύρεση λύσης. Του πιστώνουμε την προσπάθεια για οδυνηρούς συμβιβασμούς. Το συγχαίρουμε κιόλας, για την υπομονή να μην είναι αρεστός στη πλειοψηφία, προκειμένου να φτάσει στην επίλυση του προβλήματος.
Χρειάζεται όμως και ο ίδιος ο Δημήτρης Χριστόφιας, να κάνει την αυτοκριτική του. Οι ευθύνες του είναι ήδη βαριές. Σε περίπτωση ναυαγίου, θα είναι συντριπτικές για τον ίδιο, αλλά δυστυχώς και για όλες τις επερχόμενες γενιές Κυπριακού Ελληνισμού. Οφείλει να κάνει ένα βήμα πίσω, πριν είναι αργά. Έχει χρέος να υποκλιθεί στο λαό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου