Η 29η Σεπτεμβρίου 2009, αποτελεί ημέρα σταθμό για τον Ελληνισμό της Κωνσταντινουπόλεως και όχι μόνο. Το γνωστό στον Κυπριακό προσφυγικό κόσμο, Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), με μια απόφαση καταπέλτη για την Τουρκία, κατοχυρώνει το κληρονομικό δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών που κατέχουν περιουσίες στην Κωνσταντινούπολη.
Αφορμή για την απόφαση αυτή, ήταν η προσφυγή των αδελφών Γιάννη και Βαγγέλη Φωκά, καταγγέλλοντας το τουρκικό κράτος για καταπάτηση του δικαιώματός τους, να κληρονομήσουν την αδερφή τους Πολυξένη Πιστικά, η οποία είχε αποβιώσει το 2000. Η δικαιολογία που προέβαλλε η τουρκική πλευρά, ήταν ένα προεδρικό διάταγμα του 1964, βάσει του οποίου δεσμεύονταν όλες οι περιουσίες Ελλήνων υπηκόων στην Τουρκία.
Σημειώνεται ότι η απόφαση του ΕΔΑΔ, είναι ομόφωνη, με την ψήφο ακόμα και αυτής, της Τουρκάλλας δικαστού, να είναι υπέρ των παραπονουμένων! Επιπρόσθετα, το Δικαστήριο περιορίζει το δικαίωμα έφεσης, ενώ οι αδελφοί Φωκά θα αιτηθούν αποζημιώσεις που ανέρχονται στα 19 εκατομμύρια ευρώ, για απώλεια χρήσης της περιουσίας τους, πέραν από την περιουσία αυτή καθαυτή που θα ζητήσουν όπως τους επιστραφεί.
Πλέον, η απόφαση έχει δημιουργήσει δεδικασμένο για τις χιλιάδες των Ελλήνων υποηκόων που έχουν στερηθεί των περιουσιών τους εξαιτίας της τουρκικής βαρβαρότητας. Συν αυτώ, η υποταγή του κατακτητή στα κελεύσματα του Δικαστηρίου, αποτελεί ένα ακόμα κρίκο στην αλυσίδα των υποχρεώσεων που η Τουρκία οφείλει να εκπληρώσει μέχρι τον Δεκέμβριο, οπόταν και θα εξεταστεί η πρόοδος που έχει επιτελέσει προς τον εξευρωπαϊσμό της. Υπενθυμίζουμε ότι οι δεσμεύσεις αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και ανοίγματος των λιμένων και αεροδρομίων στα υπό Κυπριακή σημαία πλοία και αεροσκάφη, παραμένουν ακόμα στα λόγια.
Η απόφαση αυτή του ΕΔΑΔ, μπορεί και πρέπει να έχει αντίκτυπο και στον Κυπριακό Ελληνισμό. Αποδεικνύεται περίτρανα, πως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν έχει καμιά πρόθεση να κωφεύσει μπροστά στις εκκλήσεις των αδικημένων για απονομή δικαιοσύνης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν προχωρεί σε εκπτώσεις όταν υπάρχουν ανοιχτά θέματα καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών της. Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν ο καταπατητής είναι μια υπό ένταξη χώρα!
Μην ξεχνούμε άλλωστε πως, τα πιο πάνω, προστίθενται στις ήδη πρόσφατες καταδικαστικές για την Τουρκία αποφάσεις του ΕΔΑΔ, σε 18 προσφυγές Ελληνοκυπρίων, κλείνοντας έτσι τον κύκλο των 32 υποθέσεων που είχαν κριθεί ως παραδεκτές, αφήνοντας μόλις μία να εκκρεμεί!
Κοντά σε τούτα, να βάλουμε και την ιστορική απόφαση της 28ης Απριλίου του τρέχοντος, όπου το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ), δικαίωσε πλήρως το Μελέτιο Αποστολίδη και την Ελληνική πλευρά, στη λεγόμενη «υπόθεση Όραμς». Μια απόφαση, που όχι μόνο κάνει κρυστάλλινη αναφορά στην κατοχή και διαίρεση του νησιού μας εξαιτίας του τουρκικού στρατού, αλλά προχωρά ένα βήμα παραπέρα, απορρίπτοντας οποιαδήποτε ούτω καλούμενη «δικαστική αρχή» στην Κύπρο, πέραν των Δικαστηρίων της Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα, ξεκαθαρίζει πως η κυριότητα των περιουσιών στις κατεχόμενες περιοχές, παραμένει στους νόμιμους, προ του 1974, ιδιοκτήτες τους.
Το Κυπριακό, δεν ήταν, ούτε και θα πρέπει να μετατραπεί σε νομικό ζήτημα. Ωστόσο, οι τόσο σημαντικές αποφάσεις των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, δεν είναι δυνατόν να αγνοούνται. Αποτελούν βέλη στη φαρέτρα μας, τόσο κατά τις διαδικασίες αξιολόγησης της τουρκικής προόδου στα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όσο και κατά τις συζητήσεις για την επίλυση του Κυπριακού.
Όταν υφίστανται αποφάσεις τέτοιας βαρύτητας, είναι ανεπίτρεπτο να γίνονται από δικής μας πλευράς διολισθήσεις στο εδαφικό. Όταν δικαιώνονται Ελλαδίτες πολίτες για τις περιουσίες που κατέχουν στην Κωνσταντινούπολη, είναι απαράδεκτο να παύουν οι Κύπριοι πολίτες να διεκδικούν τις πατρογονικές τους εστίες στην Αμμόχωστο, τη Μόρφου και την Κερύνεια!
Η απώλεια των περιουσιών μας συνεπεία της εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής, δεν πρόκειται ποτέ να νομιμοποιηθεί εκτός κι αν εμείς οι ίδιοι βάλουμε την υπογραφή μας γι’ αυτό. Ο Ελληνισμός της Κύπρου, έχει υποχρέωση να αντισταθεί στο ξεπούλημα της Πατρίδας του. Ναι, είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε ειρηνικά όχι απλά με τους τουρκοκύπριους, αλλά με οποιοδήποτε νόμιμα βρίσκεται στο έδαφος του πολύπαθου νησιού μας. Δεν έχουμε όμως κανένα δικαίωμα να ξεγράψουμε τρεις και πλέον χιλιετίες Ελληνικότητας της Κύπρου!
Πηγές:
Εφημερίδα «Τα Νέα», 30/09/2009
Ηλ. Εφημερίδα «Offsite», 22/09/2009
Αφορμή για την απόφαση αυτή, ήταν η προσφυγή των αδελφών Γιάννη και Βαγγέλη Φωκά, καταγγέλλοντας το τουρκικό κράτος για καταπάτηση του δικαιώματός τους, να κληρονομήσουν την αδερφή τους Πολυξένη Πιστικά, η οποία είχε αποβιώσει το 2000. Η δικαιολογία που προέβαλλε η τουρκική πλευρά, ήταν ένα προεδρικό διάταγμα του 1964, βάσει του οποίου δεσμεύονταν όλες οι περιουσίες Ελλήνων υπηκόων στην Τουρκία.
Σημειώνεται ότι η απόφαση του ΕΔΑΔ, είναι ομόφωνη, με την ψήφο ακόμα και αυτής, της Τουρκάλλας δικαστού, να είναι υπέρ των παραπονουμένων! Επιπρόσθετα, το Δικαστήριο περιορίζει το δικαίωμα έφεσης, ενώ οι αδελφοί Φωκά θα αιτηθούν αποζημιώσεις που ανέρχονται στα 19 εκατομμύρια ευρώ, για απώλεια χρήσης της περιουσίας τους, πέραν από την περιουσία αυτή καθαυτή που θα ζητήσουν όπως τους επιστραφεί.
Πλέον, η απόφαση έχει δημιουργήσει δεδικασμένο για τις χιλιάδες των Ελλήνων υποηκόων που έχουν στερηθεί των περιουσιών τους εξαιτίας της τουρκικής βαρβαρότητας. Συν αυτώ, η υποταγή του κατακτητή στα κελεύσματα του Δικαστηρίου, αποτελεί ένα ακόμα κρίκο στην αλυσίδα των υποχρεώσεων που η Τουρκία οφείλει να εκπληρώσει μέχρι τον Δεκέμβριο, οπόταν και θα εξεταστεί η πρόοδος που έχει επιτελέσει προς τον εξευρωπαϊσμό της. Υπενθυμίζουμε ότι οι δεσμεύσεις αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και ανοίγματος των λιμένων και αεροδρομίων στα υπό Κυπριακή σημαία πλοία και αεροσκάφη, παραμένουν ακόμα στα λόγια.Η απόφαση αυτή του ΕΔΑΔ, μπορεί και πρέπει να έχει αντίκτυπο και στον Κυπριακό Ελληνισμό. Αποδεικνύεται περίτρανα, πως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν έχει καμιά πρόθεση να κωφεύσει μπροστά στις εκκλήσεις των αδικημένων για απονομή δικαιοσύνης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν προχωρεί σε εκπτώσεις όταν υπάρχουν ανοιχτά θέματα καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών της. Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν ο καταπατητής είναι μια υπό ένταξη χώρα!
Μην ξεχνούμε άλλωστε πως, τα πιο πάνω, προστίθενται στις ήδη πρόσφατες καταδικαστικές για την Τουρκία αποφάσεις του ΕΔΑΔ, σε 18 προσφυγές Ελληνοκυπρίων, κλείνοντας έτσι τον κύκλο των 32 υποθέσεων που είχαν κριθεί ως παραδεκτές, αφήνοντας μόλις μία να εκκρεμεί!
Κοντά σε τούτα, να βάλουμε και την ιστορική απόφαση της 28ης Απριλίου του τρέχοντος, όπου το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ), δικαίωσε πλήρως το Μελέτιο Αποστολίδη και την Ελληνική πλευρά, στη λεγόμενη «υπόθεση Όραμς». Μια απόφαση, που όχι μόνο κάνει κρυστάλλινη αναφορά στην κατοχή και διαίρεση του νησιού μας εξαιτίας του τουρκικού στρατού, αλλά προχωρά ένα βήμα παραπέρα, απορρίπτοντας οποιαδήποτε ούτω καλούμενη «δικαστική αρχή» στην Κύπρο, πέραν των Δικαστηρίων της Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα, ξεκαθαρίζει πως η κυριότητα των περιουσιών στις κατεχόμενες περιοχές, παραμένει στους νόμιμους, προ του 1974, ιδιοκτήτες τους.
Το Κυπριακό, δεν ήταν, ούτε και θα πρέπει να μετατραπεί σε νομικό ζήτημα. Ωστόσο, οι τόσο σημαντικές αποφάσεις των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, δεν είναι δυνατόν να αγνοούνται. Αποτελούν βέλη στη φαρέτρα μας, τόσο κατά τις διαδικασίες αξιολόγησης της τουρκικής προόδου στα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όσο και κατά τις συζητήσεις για την επίλυση του Κυπριακού.
Όταν υφίστανται αποφάσεις τέτοιας βαρύτητας, είναι ανεπίτρεπτο να γίνονται από δικής μας πλευράς διολισθήσεις στο εδαφικό. Όταν δικαιώνονται Ελλαδίτες πολίτες για τις περιουσίες που κατέχουν στην Κωνσταντινούπολη, είναι απαράδεκτο να παύουν οι Κύπριοι πολίτες να διεκδικούν τις πατρογονικές τους εστίες στην Αμμόχωστο, τη Μόρφου και την Κερύνεια!
Η απώλεια των περιουσιών μας συνεπεία της εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής, δεν πρόκειται ποτέ να νομιμοποιηθεί εκτός κι αν εμείς οι ίδιοι βάλουμε την υπογραφή μας γι’ αυτό. Ο Ελληνισμός της Κύπρου, έχει υποχρέωση να αντισταθεί στο ξεπούλημα της Πατρίδας του. Ναι, είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε ειρηνικά όχι απλά με τους τουρκοκύπριους, αλλά με οποιοδήποτε νόμιμα βρίσκεται στο έδαφος του πολύπαθου νησιού μας. Δεν έχουμε όμως κανένα δικαίωμα να ξεγράψουμε τρεις και πλέον χιλιετίες Ελληνικότητας της Κύπρου!
Πηγές:
Εφημερίδα «Τα Νέα», 30/09/2009
Ηλ. Εφημερίδα «Offsite», 22/09/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου