10 Οκτ 2008

Κοινωνία Ώρα Μηδέν;

Για αρκετό καιρό τώρα, παρατηρούνται στην κοινωνία μας φαινόμενα έντονης παρακμής, συνοδευόμενης από ένα πρωτοφανή ωχαδελφισμό του κοινωνικού συνόλου και μια απίστευτη αναλγησία των συντεταγμένων φορέων…


Τις τελευταίες μέρες όμως, η συχνότητα των περιστατικών και ο ανάλαφρος τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται έχουν κτυπήσει κόκκινο! Ας κάνουμε μια σύντομη αναφορά σε συμβάντα σταθμούς.


Παρέλαση χωρίς γεμιστήρες

Τον απόλυτο εξευτελισμό γνώρισε η Εθνική Φρουρά αλλά και η Πολιτεία γενικότερα, όταν στην παρέλαση της 1ης του Οκτώβρη τα πεζοπόρα τμήματά μας παρουσιάστηκαν χωρίς τις γεμιστήρες επί των όπλων. Οι «λόγοι ασφαλείας» που προβλήθησαν ως δικαιολογία σαφώς δεν έπεισαν κανένα, ενώ σύντομα ήλθε στο φως ο πραγματικός λόγος…


«Απόπειρα εξόντωσης του Προέδρου»! Μια Εθνική Φρουρά που δεν μπορεί να προστατέψει τον ίδιο τον Πρόεδρο και την Δημοκρατία; Ένα κράτος που δεν μπορεί να διασφαλίσει την ΜΗ παρουσία πολεμοφοδίων ανάμεσα στους στρατιώτες; Ποιο σαΐνι άραγε έλαβε τούτη την πληροφορία, ποιος «Σέρλοκ Χολμς» την αξιολόγησε και πολύ περισσότερο, ποιος έλαβε την απόφαση να εξευτελίσει Εθνική Φρουρά, Πολιτεία αλλά και Πρόεδρο της Δημοκρατίας;


Παρέλαση-συλλήψεις

Σαν να μην έλειπε το προηγούμενο, στην παρέλαση έκανε την εμφάνισή του και ένα νέο φρούτο. Ο έλεγχος των ταυτοτήτων και των λοιπών στοιχείων οποιουδήποτε δεν μας… «φατσάρει». Με λίγα λόγια το κρατικό φακέλωμα. Κάποιος αστυνόμος, αμφιβόλου μορφωτικού επιπέδου, έκρινε το περιεχόμενο ενός φυλλαδίου ως «εθνικιστικό» και με συνοπτικές διαδικασίες «μπαγλάρωσε» τους διακινητές του. Διότι σαφώς, ουδείς εξ ημών κυκλοφορεί στην Κύπρο – και μάλιστα σε μια παρέλαση όπου οι πορτοφολάδες οργιάζουν – φέροντας μαζί του ταυτότητα…


Άραγε, πως θα αισθάνθηκε ένα αγωνιστής της ΕΟΚΑ που πολέμησε για την Ελευθερία μας και την Δημοκρατία μας, μαθαίνοντας το εν λόγω περιστατικό; Τι άλλαξε δηλαδή από το 1955 όταν οι αγωνιστές συλλαμβάνονταν για διακίνηση ή διαμοιρασμό φυλλαδίων;


Κατηγορίες περί εθνικισμού

Η επίθεση κατά του αγνώστου εχθρού, του «εθνικισμού», συνεχίζεται και από υπουργούς. Σειρά πήρε η υπουργός Εργασίας, η οποία σε ομιλία της αναφέρθηκε σε «εθνικιστικές και σοβινιστικές δυνάμεις και στις δυο πλευρές». Πλήρως ευθυγραμμισμένη η αγαπητή υπουργός με τα όσα και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας έλεγε σε συνέντευξη του στο «ΡΙΚ», στις 15 του Ιούλη. Όπως και τότε, έτσι και τώρα, κανένας δεν νιώθει την ανάγκη να διαμαρτυρηθεί που η αντίθετη άποψη βαπτίζεται «εθνικισμός» και «σοβινισμός».


Κάψιμο Ελληνικής σημαίας

Στα πλαίσια των πλήρως κομματικοποιημένων πια μαθητικών εκλογών, το είδαμε και αυτό. Κάψιμο Ελληνικής Σημαίας στο λύκειο Παλουριώτισσας, από αγνώστους βεβαίως-βεβαίως, όπως καταγγέλθηκε από την Διευθύντριά του.


Και δεν ενοχλεί τόσο το αισχρό του περιστατικού που προφανώς έγινε από παιδιά τα οποία είναι προϊόντα μιας αποπροσανατολισμένης Παιδείας – την οποία φροντίζει ο εντιμότατος υπουργός να θέσει πλήρως εκτός τροχιάς – και ενός πολιτικού συστήματος που τα θέλει άβουλα και φανατισμένα. Πονάει που οι άλλοτε θεματοφύλακες του κοινωνικού ιστού είναι τώρα εξαφανισμένοι. Που είναι άραγε όλοι αυτοί που ανήγαγαν σε μείζον θέμα το επεισόδιο ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους μαθητές στην Αγγλική Σχολή; Περί άλλα τυρβάζουν εκείνοι που μιλούν για σοβινισμό και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν έχουν λόγο να αρθρώσουν τώρα; Εκκωφαντική η σιωπή τους και είναι αρκετή για να αντιληφθούμε τα κριτήρια που τους εξωθούν στις κατά καιρούς ενέργειες και επικρίσεις τους…


Ανευθυνότητα αιρετών αρχόντων

Μετ’ εκπλήξεως, ακούσαμε προ ημερών βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος να ενσπείρει τον πανικό μιλώντας για Ελλαδική Τράπεζα στα πρόθυρα κατάρρευσης. Ασύστολο ψεύδος που αποδεικνύεται μέσα από μια μικρή μελέτη της Ελληνικής Οικονομίας. Υπάρχει μια επιβράδυνση στο ρυθμό ανάπτυξης αλλά όχι ύφεση και αυτό οφείλεται στην εν γένει συντηρητική πολιτική των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Άλλωστε, ο ίδιος ο Έλληνας Πρωθυπουργός εγγυήθηκε τις καταθέσεις του Ελληνικού λαού σε μεγάλο βαθμό για τρία χρόνια, ώστε να αναπτερώσει το αίσθημα εμπιστοσύνης. Λογικά ένας σοβαρός οικονομολόγος δεν θα ’πρεπε να τα γνωρίζει αυτά;


Πέραν τούτου, ακόμα κι αν το χειρότερο σενάριο ήταν βάσιμο, ένας υπεύθυνος αιρετός ηγέτης, οφείλει να μην ενσπείρει τον πανικό. Ή έστω, ακόμα κι αν λανθασμένα κι εγκληματικά το πράξει, δεν υποχρεούται αν μη τι άλλο να απολογηθεί;


Ακρίβεια, τιμές καυσίμων

Η έλευση του Ευρώ και η εγκατάσταση αρκετών αλυσίδων ξένων υπερκαταστημάτων στην πατρίδα μας, επιτρέπει την άμεση σύγκριση των τιμών των προϊόντων με άλλες χώρες. Ακόμα και με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο, μπορούμε να διαπιστώσουμε το εξωφρενικό της κοστολόγησης ίδιων προϊόντων, της αυτής φίρμας, ανάμεσα στην Κύπρο και σε Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με υπερδιπλάσια κατακεφαλήν εισοδήματα!


Σαν να μην φτάνει τούτο, υπάρχει και η κοροϊδία με τα καύσιμα. Πέραν από την ψηλή φορολογία που υφίσταται – και η οποία γεμίζει τον κρατικό κορβανά – μπορούμε απλά να θυμηθούμε πόσα ξοδεύαμε για βενζίνη τέτοια περίοδο πέρυσι. Ταυτόχρονα, αν πληροφορηθούμε πως η τιμή του πετρελαίου διεθνώς κατρακυλά, ευρισκόμενη σε χαμηλότερα επίπεδα από τα αντίστοιχα περσινά, δημιουργείται η αίσθηση της κοροϊδίας προς τον Κύπριο καταναλωτή. Σύμμαχός του όμως, κανείς!


Μήπως λοιπόν ήρθε απλά η ώρα να παραδεχτούμε ότι φτάσαμε στον πάτο σαν κοινωνία; Καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανευθυνότητες πολιτειακών αξιωματούχων, απάτες ουσιαστικά στην οικονομία και δεν βρίσκεται κανένας να υπερασπιστεί τον πολίτη. Ούτε καν ο ίδιος ο θιγόμενος πολίτης δεν αντιδρά, παρά το τετριμένο πια… «ωχ αδελφέ…».

2 σχόλια:

malloc είπε...

Καλήν αρχή φίλε μου, και πάντα εύχομαι να γράφεις με την ίδια ευθυκρισία και καυστικότητα. Χώμρα που περπάτησσα, γη που νοσταλγώ...Ο Θεός μαζί σου:-)

Unknown είπε...

Πράγματι, τα περιστατικά που αναφέρεις και πολλές δεκάδες ακόμα, κρούουν το κώδωνα του κινδύνου.

Άραγε, πόσοι από τους υπεύθυνους, ρίχνουν μια ματιά στο μέλλον που μας οδηγούν, εκτός από το να βλέπουν το φουσκωμένο εγώ τους μπροστά στον καθρέπτη;

Καλή αρχή, φίλε μου!