14 Οκτ 2008

Αντί για μπερέ... φέσι!

Η διεξαγωγή των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού μέσα στο φθινόπωρο, ουσιαστικά καθιστούσε ουτοπική οποιαδήποτε σκέψη για διεξαγωγή άσκησης από πλευράς Εθνικής Φρουράς. Πολύ περισσότερο μιας άσκησης ευρείας κλίμακας, όπως είναι ο "Νικηφόρος". Η ουσιαστική "καταδίκη" βέβαια του "Νικηφόρου" θα πρέπει να αναζητηθεί στην ευρύτερη πολιτική που ασκεί όχι μόνο η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και η πολιτική μας ηγεσία γενικότερα...

Εκείνο το οποίο δεν μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό, είναι η κοροϊδία, όχι μόνο προς τους φαντάρους και τους εφέδρους, αλλά ολόκληρο τον Κυπριακό Ελληνισμό. Όπως ο ίδιος ο Πρόεδρος έχει αναφέρει μετά την συνάντηση της 13ης Οκτωβρίου με τον κατοχικό ηγέτη κ. Ταλάτ, η απόφαση του Υπουργικού για εισήγηση αναβολής της ΤΑΜΣ, ελήφθη εδώ και καιρό. Προσέξτε το παράδοξο του σχήματος: Το Υπουργικό Συμβούλιο της ΚΥΡΙΑΡΧΗΣ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ Δημοκρατίας, ΕΙΣΗΓΕΙΤΑΙ προς τα Η.Ε. την αναβολή της άσκησης...

Συνεχίζοντας ο Γ.Γ. του Α.Κ.Ε.Λ. και Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δήλωσε πως η ματαίωση της άσκησης είναι συνάρτηση της ακύρωσης του "Τοξότη", της παράνομης επίδειξης ισχύος των Τούρκων. Αυτό κι αν αποτελεί παραδοξότητα: Μια επιχείρηση της Ε.Φ., του μοναδικού νόμιμου στρατού στην Κύπρο, μια εφαρμογή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας με άλλα λόγια, εξισώνεται με την παρανομία. Προβάλλουμε με τον πλέον επίσημο τρόπο προς πάσα κατεύθυνση, ότι η παραβίαση των χωρικών υδάτων, του εναερίου χώρου, των εδαφών της Κύπρου και η γενικότερη παγίωση της κατοχής, αποτελούν το ένα και το αυτό, με την νομιμότητα και την εξάσκηση στην άμυνα... Μπράβο μας!

Φυσικό επακόλουθο ήταν οι αττίλες να αδράξουν την ευκαιρία. Πολλαπλό γι' αυτούς το κέρδος άλλωστε και δεν επρόκειτο να το αφήσουν να πάει χαμένο. Ανέμεναν μέχρι την υστάτη, ώστε να προβούμε εμείς πρώτοι στην ακύρωση του "Νικηφόρου". Κατ' αυτό τον τρόπο, κατέδειξαν το πόσο ανίσχυρη πολιτική ηγεσία έχουμε και συνάμα ανακόλουθη, αφού άλλες προϋποθέσεις θέτει και άλλα πράττει. Ταυτόχρονα, πέτυχαν να αναβαθμίσουν το ρόλο τους ως "διαλλακτικοί" αφού, ενώ εμείς για πολλοστή φορά δεν πραγματοποιούμε προγραμματισμένη άσκηση και συνεπώς περνά στα... ψιλά, ενώ αυτοί πρώτη φορά το κάνουν. Τέλος, αποκτούν πλέον το επιχείρημα ότι εμείς οι ίδιοι δίνουμε υπόσταση νομιμότητας στην κατοχή, αναγνωρίζοντας αντιστοιχία ή αναλογία ανάμεσα στις κατοχικές και τις δικές μας στρατιωτικές ενέργειες...

Για άλλη μια φορά, ο Κυπριακός Ελληνισμός βρίσκεται εκτεθειμένος από τους ηγήτορές του. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, έχουμε επιλέξει να αποδεχτούμε την πολιτική ισότητα ανάμεσα στις κοινότητες, και έχουμε αναγάγει το Κυπριακό σε δικοινοτική διαμάχη. Ενώ τα εδάφη μας καταπατούνται από τον βάρβαρο κατακτητή, εμείς συζητούμε με τη μαριονέττα της Άγκυρας. Ένα ανδρίκελο που δεν έχει εξουσία να μετακινήσει ούτε ένα φρουρό φυλακίου, πόσο μάλλον να απομακρύνει ένα ολόκληρο στρατό.

Σήμερα, με ανεύθυνες και απερίσκεπτες πολιτικές, αναβαθμίζουμε τον ρόλο του τουρκικού στρατού, αφού με τις ενέργειες "καλής θέλησης" εκατέρωθεν, παρουσιάζεται ως εγγυητής της σταθερότητας στην περιοχή. Να μην παραξενευτούμε λοιπόν αν το επόμενο σχέδιο λύσης που θα μας παρουσιαστεί, έχει ως μεταβλητή του νέου ή του μετεξελιγμένου ή του... παραμορφωμένου εκτρωματικού κράτους, τον αττίλα. Πολύ περισσότερο, να μην αναζητήσουμε ευθύνες πέραν του λεγόμενου Εθνικού Συμβουλίου των... σοφών γερόντων που έφεραν από το '60 ως σήμερα την Κύπρο στο χείλος της καταστροφής.

Δυστυχώς, ευθύνες υπάρχουν και αλλού. Φταίει και ο απλός λαός, ο κόσμος που παρακολουθεί τις εξελίξεις μέσα από την τηλεόραση, αποσβολωμένος στον καναπέ του. Γίνεται δεκτικός και μοιρολατρικός στα όσα του σερβίρουν, ενώ αφήνεται να φοβερίζεται από τις πρωτοφανείς ενέργειες φίμωσης του κατεστημένου. Γνώμη του πλέον είναι αυτή που οι καναλάρχες επιβάλλουν, ενώ η φωνή του - αν απέμεινε - πνίγεται στα στενά πλαίσια του οικογενειακού δείπνου, παρέα με τις ειδήσεις των 8.

Ακόμα και στο καφενείο ο κόσμος φοβάται να μιλήσει τη γνώμη του. Βλέπετε, ουδείς επιθυμεί να μαυροπινακιστεί ως "εθνικιστής" ή "σοβινιστής". Αυτοί άλλωστε, κατά την αμερικανόπνευστη νέα τάξη πραγμάτων που υιοθετούν οι... "νεο-διεθνιστές", είναι οι εχθροί της ειρήνης. Έχουμε περάσει πλέον στην εποχή όπου η διαφωνία από πολυτέλεια έχει γίνει... ατόπημα. Η αντίθετη άποψη από ευκαιρία σύνθεσης μετετράπη σε αμάρτημα.

Οι ηγέτες μας, για άλλη μια χρονιά, επέλεξαν αντί για μπερέ, να μας φορέσουν φέσι. Το θέμα είναι, εμείς θα το φορέσουμε; Κι αν "ναι", μέχρι πότε θα αντέξουμε πριν ξεσπάσουμε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: