Τεκμήρια και Αποδείξεις εναντίον Φοροδιαφυγής

 Η διεθνής οικονομική κρίση, που άπλωσε τα πλοκάμια της στην Κύπρο μόλις το 2011 και απειλεί  με στραγγαλισμό την πατρίδα μας κατά το νέο έτος, αποτελεί πραγματικότητα για τον υπόλοιπο κόσμο από το 2007!  Αυτή η διαφορά φάσης που μεσολάβησε, θα έπρεπε να μας επέτρεπε νηφάλια να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος τα μέτρα που ελήφθησαν στους πρώτους παθόντες και να ρυθμίσουμε τον δικό μας βηματισμό, εκ του ασφαλούς, με σύνεση.

Δυστυχώς, αποτύχαμε να αποδειχτούμε προμηθείς ενόσω η κρίση σοβούσε, ωστόσο, δεν είναι αργά να ενεργήσουμε ακόμα και τώρα, που ξέσπασε για καλά.  Έστω και την υστάτη, μπορούμε να συμπεριφερθούμε όχι μόνο με γενναιότητα – εις βάρος συνήθως του λαού – αλλά με εξυπνάδα.  Αρκεί να αντλήσουμε τα σωστά παραδείγματα από τις άλλες χώρες, να κρατήσουμε τα μέτρα που λειτούργησαν – προσαρμοζόμενα στις δικές μας ιδιαιτερότητες – και να απορρίψουμε αυτά που οδήγησαν σε περαιτέρω ύφεση και παρακμή.

Ένα από τα λίγα επιτυχημένα μέτρα που έλαβε η Ελληνική Δημοκρατία, στην προσπάθεια να πατάξει το φαινόμενο της φοροδιαφυγής, ήταν τα τεκμήρια διαβίωσης.  Το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, αντιλήφθηκε επιτέλους το προφανές:  όσο η δήλωση του εισοδήματος αφήνεται στην καλή διάθεση του πολίτη, κανείς δεν πρόκειται να δώσει την πραγματική εικόνα των εσόδων του.  Μόνη εξαίρεση ο μισθωτός που δεν έχει άλλες – νόμιμες ή παράνομες – πηγές εσόδων  και ο εξαιρετικά τίμιος ιδιώτης.  Και γιατί να το κάνει άλλωστε, όταν αυτό τον κατατάσσει στην κατηγορία όχι του φιλόπατρι, αλλά του κορόιδου!

Ο πλούτος όμως, όπως και ο βήχας, είναι αδύνατο να κρυφτεί.  Μεταφράζεται σε οικίες, διαμερίσματα, πολυτελή αυτοκίνητα, μετοχές, ομόλογα και τραπεζικές καταθέσεις.  Ακόμα κι αν οι τελευταίες αποτελούν τη μερίδα του λέοντος, έστω κι αν βρίσκονται στο εξωτερικό, υπάρχει η δυνατότητα να εντοπιστούν.  Ειδικά στην Κύπρο, ο αρχοντοχωριατισμός και η επιδειξιμανία των φοροφυγάδων οδηγούν στην εγχώρια «επένδυση» μεγάλων χρηματικών ποσών σε κινητά και ακίνητα.

Όλα τα προαναφερθέντα, αποτελούν τεκμήρια και πρέπει να δικαιολογηθούν από τον φορολογούμενο κατά την υποβολή της φορολογικής δήλωσης.  Δεν μπορεί λόγου χάριν κάποιος να δηλώνει ψίχουλα, αλλά να είναι κάτοχος οικίας πολλών τετραγωνικών σε ακριβή περιοχή ή να οδηγεί αμάξι υψηλού κυβισμού.  Τα τεκμήρια είναι βέβαια μαχητά.  Δύναται δηλαδή ο πολίτης να αντιτάξει στον εφοριακό ο οποίος τον ελέγχει για φοροδιαφυγή, πως προέρχονται από κληρονομιές ή κέρδη από δραστηριότητες του παρελθόντος που έχουν όμως φορολογηθεί.  Σε διαφορετική περίπτωση, καλείται να πληρώσει πρόστιμο, το φόρο με λίγα λόγια για όσα έσοδά του έχει… παραλείψει να δηλώσει.

Προϋπόθεση για να δικαιολογεί κάθε νοικοκυριό τα έξοδά του, είναι να κρατά τις αποδείξεις από τις αγορές στις οποίες προβαίνει κατά την διάρκεια του έτους, αλλά και τις όποιες άλλες υπηρεσίες απολαμβάνει.  Αυτή η «κούρσα» συλλογής αποδείξεων, αναγκάζει τον πολίτη να απαιτεί απόδειξη για κάθε συναλλαγή του.  Ως αποτέλεσμα, πατάσσεται η φοροδιαφυγή, ακόμα και σε εργασίες που ήταν αδύνατο προηγουμένως, όπως τα οικιακά μαστορέματα για παράδειγμα. 

Η Ελλάδα, ήδη εισήλθε στη δεύτερη φάση του μέτρου, με την κάρτα αποδείξεων, κοινώς φοροκάρτα.  Ο καταναλωτής, μπορεί εύκολα να αποκτήσει μια τέτοια κάρτα – που μοιάζει με πιστωτική – από κάποιο τραπεζικό υποκατάστημα.  Κάθε εμπορευόμενος, καταστηματάρχης ή παροχέας υπηρεσιών ο οποίος διαθέτει Συσκευή Αποδοχής Πιστωτικών/Χρεωστικών Καρτών (POS), αντί τυπωμένης απόδειξης, θα «φορτώνει» στη φοροκάρτα τη συναλλαγή.  Το όφελος είναι πολλαπλό.  Ο πολίτης δεν χρειάζεται πλέον να συλλέγει και να κουβαλά πλήθος αποδείξεων, ενώ η Εφορία έχει σε πραγματικό χρόνο ενημερωμένα τα αρχεία της για τις συναλλαγές που πραγματοποιούνται στην αγορά, τον τζίρο κάθε επιχείρησης αλλά και το ΦΠΑ που θα εκκαθαρίσει στο τέλος του μήνα! 

Τα κέρδη για την οικονομία δεν σταματούν εδώ.  Είναι καλά γνωστό πως, πλήθος πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως και ξένοι, κάθε μήνα – καλώς ή κακώς – εισπράττουν πλήθος επιδομάτων.  Είτε πρόκειται για συντάξεις Τουρκοκυπρίων, είτε για επιδόματα σε πολιτικούς πρόσφυγες.  Κοντά σε αυτούς και Ελληνοκύπριοι, ξοδεύουν όλα αυτά τα χρήματα στα κατεχόμενα.  Από απλές αγορές αγαθών, μέχρι τα καζίνο και άλλες παράνομες ή και εγκληματικές δραστηριότητες.  Πρόκειται για λεφτά που φεύγουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από τα ταμεία της Δημοκρατίας και αιμοδοτούν τον Αττίλα.  Με τις αποδείξεις, το φαινόμενο αναχαιτίζεται!

Αποδείξεις και τιμολόγια θεωρημένα από τις ούτω καλούμενες αρχές του ψευδοκράτους, προφανώς και δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά από τη Δημοκρατία.  Συνεπώς, όσοι επιλέγουν να ξοδεύουν τα χρήματά τους προς όφελος του κατακτητή, ας αναγκάζονται αν μη τι άλλο, να πληρώνουν πρόστιμο κατά την εκκαθάριση της φορολογικής τους δήλωσης.  Την επόμενη φορά θα το σκεφτούν διπλά…

Ο απαλλαγμένος από πολιτικές και συντεχνιακές σκοπιμότητες πολίτης, το πρώτο που ζητά είναι δικαιοσύνη.  Σχεδόν κανένας δεν αρνείται να πληρώσει το μερίδιο που του αναλογεί, ώστε όντως η πατρίδα μας να εξέλθει με το κεφάλι ψηλά από την οικονομική κρίση.  Δεν υπάρχει Κύπριος που θα κάνει ευτυχισμένα Χριστούγεννα ή θα υποδεχτεί το νέο έτος γιορτινά, γνωρίζοντας πως οικογένειες συμπατριωτών μας υποφέρουν.

Ούτε η συνθηματολογία «να πληρώσει ο πλούτος» ούτε η στοχοποίηση μερίδας μόνο των εργαζομένων είναι ικανά αποπροσανατολίσουν τον Κύπριο από τα προβλήματα, τόσο της οικονομίας, όσο και της κοινωνίας.  Η πολυπόθητη φορολογική συνείδηση, δεν θα έρθει ούτε με ευχολόγια από τη Βουλή, ούτε με εκβιαστικές απεργίες των συνδικάτων που απλά στρέφονται ενάντια στο λαό.  Αναμένουμε πλέον πράξεις και όχι άλλα λόγια για οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη.  Ιδού οι τρόποι, δοκιμασμένοι και αποτελεσματικοί…