Δ. Χριστόφιας, Διδάκτωρ μιας άλλης Ιστορίας

Η αναρρίχηση στο ύπατο αξίωμα της Δημοκρατίας ενός πολιτικού ο οποίος έχει σπουδάσει Ιστορικός και είναι μάλιστα Διδάκτωρ, υπό κανονικές συνθήκες θα αποτελούσε ευλογία για τον τόπο μας. Τι καλύτερο από ένα άνθρωπο που είναι σε θέση να δώσει μια συνέντευξη σε κάποιο Μέσο του εξωτερικού, κι όχι απλά να αναλύσει τις πολιτικές του κράτους, αλλά να υπερασπιστεί και τα ιστορικά δίκαια του λαού μας; Από την άλλη πλευρά, μπορεί να καταστεί επικίνδυνος, αν αποδεδειγμένα η διπλωματική του επάρκεια κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα, ενώ η ιστορική του γνώση είναι περιορισμένη. Το μεγάλο δυστύχημα δε, επισυμβαίνει όταν το ακροατήριο αποτελούν πολίτες και  πολιτικοί ξένων χωρών.

Στο τελευταίο του χρονολογικά κατόρθωμα, με το «καλημέρα» του νέου έτους, ο Πρόεδρος κατάφερε και πάλι να μας ρεζιλέψει διεθνώς. Κι ο εξευτελισμός γίνεται ακόμα βαρύτερος, καθώς έλαβε χώρα μέσα στο άντρο του κατακτητή.  Την πρώτη του συνέντευξη για το 2012, επέλεξε να τη δώσει στην τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ». Ο κ. Χριστόφιας, έχει δώσει και στο παρελθόν συνεντεύξεις σε τουρκικά Μέσα και επανειλημμένα τα λεγόμενα του έχουν όχι μόνο διαστρεβλωθεί, αλλά μετατραπεί και σε αντικείμενο προπαγάνδας.  Ωστόσο, η σοφία του, δεν του επέτρεψε να αποφύγει τις ίδιες παγίδες. Κατάφερε, πάλι, να δώσει λαβή για αρνητικά σχόλια τόσο σε Κύπρο, όσο και σε Ελλάδα.

Από πού να ξεκινήσει κανείς και που να τελειώσει; Από την πραγματικά άνευ λόγου και αιτίας αναφορά σε ΤΜΤ και ΕΟΚΑ; Λέγοντας ανερυθρίαστα, πως δεν προσέφεραν τίποτα περισσότερο από φανατισμό! Φαίνεται ότι, η εξοχότητά του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, λησμονεί τις προδοσίες κατά τον Απελευθερωτικό Αγώνα και δολοφονίες από την ΤΜΤ, η οποία είναι ένοχη για πολύ περισσότερα από απλό… «φανατισμό». Προς υπεράσπισή του, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έσπευσε να διευκρινίσει ότι η αναφορά αφορούσε στην ΕΟΚΑ Β΄.  Αλήθεια, έχουμε μεγάλη απορία να ακούσουμε πώς στα αγγλικά ο Πρόεδρος διατύπωσε την ΕΟΚΑ Β΄, αναμένοντας μάλιστα από τον Τούρκο δημοσιογράφο να αντιληφθεί για ποια οργάνωση μιλά και πότε αυτή έδρασε. Η αφέλεια στην πολιτική, δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι.  Ήδη, απέτυχε παρόμοια επιχειρηματολογία – η περίφημη υπερασπιστική γραμμή του «απατημένου συζύγου» – που αναπτύχθηκε μετά την ανατίναξη του Ναυστάθμου στο Μαρί, συνεπεία χειρισμών και παραλείψεων του Δημήτρη Χριστόφια.

Αλγεινή εντύπωση στο εξωτερικό, άφησε και η για πολλοστή φορά εξίσωση της Τουρκίας με την Ελλάδα.  Πώς πρέπει να αισθάνεται, κύριε Πρόεδρε, ο σκληρά δοκιμαζόμενος από την κρίση Έλληνας πολίτης που στέλνει το παιδί του στην ΕΛΔΥΚ, όταν του λες «να μας αφήσει ήσυχους»;  Τι πρέπει να καταλάβει ο όποιος ξένος διπλωμάτης, όταν στην ίδια συνέντευξη, από τη μια καλείς τις «μητέρες πατρίδες» να απεμπλακούν, ενώ από την άλλη εκλιπαρείς σαν υποτακτικός την Υψηλή Πύλη, το Σουλτάνο Ερτογάν, να σε καλέσει για ψάρι στο Βόσπορο ή μυστικό καφέ στην Άγκυρα; Μα δεν μας περισσεύει καθόλου αξιοπρέπεια επιτέλους;

Και τι πάει να πει αλήθεια, «μητέρα πατρίδα»;  Είναι μητέρα πατρίδα η Τουρκία ποιανού;  Των Ελλήνων της Κύπρου που σφάγιασε, βίασε, άρπαξε, προσφυγοποίησε; Σίγουρα όχι! Των Τουρκοκυπρίων που κάνουν διαδηλώσεις για ν’ απαλλαγούν από τους εποίκους και τον κατοχικό στρατό; Δεν το νομίζουμε. Άλλωστε, ως Ιστορικός, διδάκτωρ του αντικειμένου, θα πρέπει να γνωρίζετε την απουσία οποιουδήποτε δεσμού, ανάμεσα στους μουσουλμάνους της Κύπρου και τους τότε Οθωμανούς, σήμερα Τούρκους, κατακτητές. Δεν διαβάσατε ποτέ – κατά τις μελέτες σας στη Σοβιετική Ένωση – για το παιδομάζωμα, τους γενίτσαρους, τους λινοπάμπακους και τον τρόπο με τον οποίο τελικά επετεύχθη η τερατογένεση της «τουρκοκυπριακής κοινότητας»;

Αλλά ας μην αιθεροβατούμε κι ας μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις.  Δυστυχώς, ο Πρόεδρός μας, δεν γνωρίζει ούτε τα βασικά, όπως απέδειξε προ μηνών, στη συνέντευξη που έδωσε στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης «NYU Institutes on the Park».  Πέραν από τις ατάκες που «έπαιξαν» στη σατιρική εκπομπή του Κρατικού Ιδρύματος «Πατάτες Αντιναχτές», όπου ο εντιμότατος Πρόεδρος χάθηκε στη μετάφραση των… ντολμάδων, πλήθος ήταν οι γκάφες ολκής με ιστορικές ανακρίβειες που θύμισαν αποτυχημένη, προφορική εξέταση στην ιστορία, μαθητή δημοτικού.  Δεν πειράζει, θα τα μάθει το παιδί…

Επεχείρησε ο Πρόεδρος, να εξιστορήσει τη θυσία του Κυριάκου Μάτση στο χωριό του. Μετέφερε το «Μολών Λαβέ» (!) του αγωνιστή στους Άγγλους, τον οποίο μάλλον θα μπέρδεψε με το Γρηγόρη Αυξεντίου.  Δεν τον έφτανε να μείνει ως εκεί, θυμήθηκε και τον «πατέρα» της φράσης Λεωνίδα.  Εξήρε τον ανδρισμό του ήρωα και εξαπέλυσε το επόμενο μαργαριτάρι:  Ο Λεωνίδας με τους 300 Σπαρτιάτες και τους 700 Θεσπιείς, αντιστάθηκαν στις Θερμοπύλες, πολέμησαν και τελικά… νίκησαν(!) τους Πέρσες. Ένας διδάκτωρ Ιστορίας, που ούτε τη βάση δεν θα άγγιζε σε διαγώνισμα της πρώτης Δημοτικού…

Ο κ. Χριστόφιας, ετοιμάζει ήδη τις βαλίτσες του για ένα νέο γύρο συνομιλιών στη Νέα Υόρκη.  Μέσα στο 2011 είχαμε την ευκαιρία να αξιολογήσουμε πολλές πτυχές της προσωπικότητάς του.  Από την ανθρωπιά και την ευαισθησία που επέδειξε για τα θύματα στο Μαρί, μέχρι την υπευθυνότητα, τις επιλογές συνεργατών και την ευθυκρισία στον χειρισμό της ίδιας υπόθεσης. Από την αποφασιστικότητα λήψης μέτρων διάσωσης της οικονομίας, μέχρι την τόλμη να βγει στην πρώτη γραμμή να υπερασπιστεί τις επιλογές του όταν αυτά, τελικά, ελήφθησαν. Από την προνοητικότητα να αποφεύγει τις παγίδες σε μια απλή συνέντευξη σε «εχθρικό» δημοσιογράφο για τις προθέσεις του οποίου είναι υποψιασμένος, μέχρι την οξυδέρκεια να δίνει απαντήσεις που δεν θα τύχουν παρερμηνείας.  Τέλος, κρίθηκε η επιστημονική του επάρκεια και η βαθιά μόρφωση του ανδρός. 

Τώρα, να ετοιμαστούμε για την φωτοβολία της διαπραγματευτικής του δεινότητας και τους επιδέξιους χειρισμούς του στο Κυπριακό; Να περιμένουμε με ανυπομονησία την ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ή να προσδοκούμε τις επόμενες δηλώσεις που στην καλύτερη περίπτωση θα δώσουν τροφή στις σατιρικές εκπομπές και στην χειρότερη θα γίνουν παντιέρα από τον κατακτητή;