Ως μια Ιστορική για τον Κυπριακό Ελληνισμό ημέρα, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί η 28η Απριλίου 2009. Το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Δ.Ε.Κ.), απεφάνθη επί της υπόθεσης C 420/07 (γνωστής και ως Αποστολίδης εναντίων Όραμς) δικαιώνοντας πλήρως το Μελέτιο Αποστολίδη και γενικότερα την Ελληνική πλευρά.
Για πρώτη φορά στα χρονικά, Ανώτατος Ευρωπαϊκός δικαστικός θεσμός, εκδίδει μια τόσο σαφή απόφαση υπέρ μας! Το Δ.Ε.Κ., κάνει πρώτα απ' όλα ΞΕΚΑΘΑΡΗ αναφορά στην διαίρεση της Κύπρου, συνεπεία της ύπαρξης τουρκικού κατοχικού στρατού, σαν αποτέλεσμα της εισβολής του 1974. Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό, πως τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών μέχρι σήμερα, έκαναν απλή αναφορά σε "στρατούς κατοχής" που θα πρέπει να εγκαταλείψουν τη νήσο.
Επιπλέον, το Δικαστήριο καθιστά σαφές πως η Κυπριακή Δημοκρατία είναι η μόνη νόμιμη αρχή που ασκεί εξουσία στο νησί και τα Κυπριακά Δικαστήρια είναι τα μόνα αρμόδια να απονείμουν δικαιοσύνη. Ούτε κανένα "συνιστών στέιτ" αναγνωρίζεται, ούτε καμιά άλλη εξουσία, οποιασδήποτε μορφής.
Τονίζει δε, πως οι νόμιμοι ιδιοκτήτες των περιουσιών στις κατεχόμενες περιοχές, είναι αυτοί που τις απολάμβαναν πριν το 1974. Κανένα λεγόμενο "κτηματολόγιο" και η πάροδος οποιουδήποτε χρονικού διαστήματος, δεν νομιμοποιούν τον σφετερισμό των περιουσιών μας από Τουρκοκύπριους, κουβαλητούς εποίκους ή οποιουσδήποτε άλλους παράνομα εγκατεστημένους στα σπίτια των προγόνων μας.
Εύλογα κάποιος διερωτάται όμως, πως είναι δυνατόν η απόφαση αυτή να είναι συμβατή με τη λύση της Ομοσπονδίας που προσπαθούν να μας πλασάρουν ως "μη χείρον". Πώς μπορεί, ένα Δικαστήριο τέτοιου κύρους, να αποφαίνεται για το δίκαιο του αγώνα μας, κι εμείς να επιδιώκουμε να απεμπολήσουμε τα ίδια τα δικαιώματά μας;
Είναι αδιανόητο να καλείται η Τουρκία να αποζημιώσει τους πρόσφυγες (Τιτίνα Λοϊζίδου), οι έποικοι (διότι και οι "Όραμς" έποικοι είναι) να εγκαταλείψουν τις περιουσίες που καταπατούν (Μελέτης Αποστολίδης) κι εμείς ακόμα να συζητούμε για... Ομοσπονδία. Να διαπραγματευόμαστε την παραμονή τουλάχιστον 50 χιλιάδων Τούρκων εποίκων στην πατρίδα μας. Να δηλώνουμε πως στο κάστρο της Κερύνειας μας δεν πρόκειται να υψωθεί ποτέ ξανά η Γαλανόλευκη. Να αποκλείουμε από Ευρωπαίους πολίτες (ναι, η Κύπρος εντάχθηκε στην Ε.Ε.!) την ελευθερία στην εγκατάσταση και τη διακίνηση στην ίδια την πατρίδα τους. Να καταπατούμε το "εκλέγειν και εκλέγεσθαι" σε Ευρωπαϊκό έδαφος. Να διαστρεβλώνουμε τις αρχές και αξίες την Ενωμένης Ευρωπαϊκής Κοινότητας αποδεχόμενοι στρατούς κατοχής και "εγγυητικές" δυνάμεις. Εγγυητές ποιανού; Της συνέχισης της αδικίας και της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Θα σταθεί άραγε η πολιτική μας ηγεσία στο ύψος της; Θα φροντίσει μετά την παρότρυνση ουσιαστικά του ΔΕΚ να γίνει πιο διεκδικητική; Θα απαλλάξει τους Έλληνες της Κύπρου από τον ραγιαδισμό και την μετά το '60 ηττοπάθεια; Αν η απάντηση στα πιο πάνω είναι αρνητική, τότε κρίμα που μπήκε ο αγαπητός κύριος Αποστολίδης στον ψυχοφθόρο αυτό αγώνα κι ακόμα πιο λυπηρό που δικαιώθηκε...
Δικαιολογίες δεν στέκουν πλέον! Δεν είναι μόνο το δίκαιο με το μέρος μας, μα και οι θεσμοί και τα όργανα της Ενωμένης Ευρώπης! Ο ερχόμενος Δεκέμβριος είναι ορόσημο για την σύγχρονη Κυπριακή Ιστορία. Η Τουρκία πρέπει να πιεστεί να αποσύρει τις δυνάμεις του αττίλα από την Εναλίαν Γην. Σε διαφορετική περίπτωση, αν της δώσουμε συγχωροχάρτι, μη προβάλλοντας το προνόμιο της αρνησικυρίας που έχουμε για την ένταξή της στην Ευρώπη, θα δικαστούμε από την Ιστορία. Θα καταδικαστούμε, σαν η γενιά που μετά από τρεις χιλιετίες Ελληνισμού, τουρκοποίησε την Κύπρο!
Για πρώτη φορά στα χρονικά, Ανώτατος Ευρωπαϊκός δικαστικός θεσμός, εκδίδει μια τόσο σαφή απόφαση υπέρ μας! Το Δ.Ε.Κ., κάνει πρώτα απ' όλα ΞΕΚΑΘΑΡΗ αναφορά στην διαίρεση της Κύπρου, συνεπεία της ύπαρξης τουρκικού κατοχικού στρατού, σαν αποτέλεσμα της εισβολής του 1974. Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό, πως τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών μέχρι σήμερα, έκαναν απλή αναφορά σε "στρατούς κατοχής" που θα πρέπει να εγκαταλείψουν τη νήσο.
Επιπλέον, το Δικαστήριο καθιστά σαφές πως η Κυπριακή Δημοκρατία είναι η μόνη νόμιμη αρχή που ασκεί εξουσία στο νησί και τα Κυπριακά Δικαστήρια είναι τα μόνα αρμόδια να απονείμουν δικαιοσύνη. Ούτε κανένα "συνιστών στέιτ" αναγνωρίζεται, ούτε καμιά άλλη εξουσία, οποιασδήποτε μορφής.
Τονίζει δε, πως οι νόμιμοι ιδιοκτήτες των περιουσιών στις κατεχόμενες περιοχές, είναι αυτοί που τις απολάμβαναν πριν το 1974. Κανένα λεγόμενο "κτηματολόγιο" και η πάροδος οποιουδήποτε χρονικού διαστήματος, δεν νομιμοποιούν τον σφετερισμό των περιουσιών μας από Τουρκοκύπριους, κουβαλητούς εποίκους ή οποιουσδήποτε άλλους παράνομα εγκατεστημένους στα σπίτια των προγόνων μας.
Εύλογα κάποιος διερωτάται όμως, πως είναι δυνατόν η απόφαση αυτή να είναι συμβατή με τη λύση της Ομοσπονδίας που προσπαθούν να μας πλασάρουν ως "μη χείρον". Πώς μπορεί, ένα Δικαστήριο τέτοιου κύρους, να αποφαίνεται για το δίκαιο του αγώνα μας, κι εμείς να επιδιώκουμε να απεμπολήσουμε τα ίδια τα δικαιώματά μας;
Είναι αδιανόητο να καλείται η Τουρκία να αποζημιώσει τους πρόσφυγες (Τιτίνα Λοϊζίδου), οι έποικοι (διότι και οι "Όραμς" έποικοι είναι) να εγκαταλείψουν τις περιουσίες που καταπατούν (Μελέτης Αποστολίδης) κι εμείς ακόμα να συζητούμε για... Ομοσπονδία. Να διαπραγματευόμαστε την παραμονή τουλάχιστον 50 χιλιάδων Τούρκων εποίκων στην πατρίδα μας. Να δηλώνουμε πως στο κάστρο της Κερύνειας μας δεν πρόκειται να υψωθεί ποτέ ξανά η Γαλανόλευκη. Να αποκλείουμε από Ευρωπαίους πολίτες (ναι, η Κύπρος εντάχθηκε στην Ε.Ε.!) την ελευθερία στην εγκατάσταση και τη διακίνηση στην ίδια την πατρίδα τους. Να καταπατούμε το "εκλέγειν και εκλέγεσθαι" σε Ευρωπαϊκό έδαφος. Να διαστρεβλώνουμε τις αρχές και αξίες την Ενωμένης Ευρωπαϊκής Κοινότητας αποδεχόμενοι στρατούς κατοχής και "εγγυητικές" δυνάμεις. Εγγυητές ποιανού; Της συνέχισης της αδικίας και της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Θα σταθεί άραγε η πολιτική μας ηγεσία στο ύψος της; Θα φροντίσει μετά την παρότρυνση ουσιαστικά του ΔΕΚ να γίνει πιο διεκδικητική; Θα απαλλάξει τους Έλληνες της Κύπρου από τον ραγιαδισμό και την μετά το '60 ηττοπάθεια; Αν η απάντηση στα πιο πάνω είναι αρνητική, τότε κρίμα που μπήκε ο αγαπητός κύριος Αποστολίδης στον ψυχοφθόρο αυτό αγώνα κι ακόμα πιο λυπηρό που δικαιώθηκε...
Δικαιολογίες δεν στέκουν πλέον! Δεν είναι μόνο το δίκαιο με το μέρος μας, μα και οι θεσμοί και τα όργανα της Ενωμένης Ευρώπης! Ο ερχόμενος Δεκέμβριος είναι ορόσημο για την σύγχρονη Κυπριακή Ιστορία. Η Τουρκία πρέπει να πιεστεί να αποσύρει τις δυνάμεις του αττίλα από την Εναλίαν Γην. Σε διαφορετική περίπτωση, αν της δώσουμε συγχωροχάρτι, μη προβάλλοντας το προνόμιο της αρνησικυρίας που έχουμε για την ένταξή της στην Ευρώπη, θα δικαστούμε από την Ιστορία. Θα καταδικαστούμε, σαν η γενιά που μετά από τρεις χιλιετίες Ελληνισμού, τουρκοποίησε την Κύπρο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου