Αθωώνοντας τον Αττίλα…

Η 17^η του Οκτώβρη, είναι πλέον μια ιδιαιτέρως σημαντική ημέρα για την Τουρκία, την Κύπρο, αλλά και γενικότερα την Ανατολική Μεσόγειο. Είναι η μέρα κατά την οποία ανακαλύψαμε το νέο κηδεμόνα της περιοχής, το σύμμαχο, το θεμελιωτή της σταθερότητας, τον εγγυητή του δικαίου και της ασφάλειας. Αυτός, δεν είναι άλλος βέβαια, από τον τουρκικό στρατό!

Τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία έχει για τα καλά στρέψει το βλέμμα της προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και αγωνίζεται να γίνει αρεστή στη διεθνή κοινότητα. Προσπαθεί να επιδείξει καλή διαγωγή με τις μειονότητες όπως είναι η Κουρδική, άριστη γειτονία με τις πλησίον αυτής χώρες, διαλλακτικότητα στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής όπου τηρούσε κατά βάση άκαμπτη στάση. Ως επιβράβευση των προαναφερθέντων, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, απεφάσισε να της αποδώσει την ύψιστη τιμή χρήζοντας την μέλος του για τα επόμενα δυο χρόνια…

Ο μεγαλύτερος ευεργέτης ωστόσο του τουρκικού κράτους, δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία. Το κράτος το οποίο οι Τούρκοι επιβουλεύονται από το 1960 οπόταν και ιδρύθηκε, ενώ το 1974 πέτυχαν τελικά να καταλάβουν κατά το ήμισυ. Είναι το ίδιο κράτος, το οποίο από την εισβολή έως σήμερα έχει κατορθώσει – διότι περί κατορθώματος πρόκειται – όχι απλά να απενοχοποιήσει την Τουρκία από την ΕΙΣΒΟΛΗ και την ΚΑΤΟΧΗ, όχι μόνο να κολλήσει στον εαυτό του τη ρετσινιά του μη επιθυμούντα τη λύση, αλλά να επιβραβεύσει κιόλας τις κτηνωδίες, τα εγκλήματα και τις βαρβαρότητες των Τούρκων κατακτητών.

Το άνωθεν συμπέρασμα δεν είναι αυθαίρετο. Πηγάζει από τις παρατηρήσεις στις οποίες προβαίνει ακόμα και ο πιο ανυποψίαστος παρατηρητής της πολιτικής της πλευράς μας τα τελευταία κάμποσα χρόνια. Αναγάγαμε το Κυπριακό σε δικοινοτική διαμάχη, συζητώντας με ΠΑΡΑΝΟΜΑ εκλελεγμένους ηγέτες των εποίκων και των Τουρκοκυπρίων, αντί να θέτουμε την Άγκυρα προ των ευθυνών της. Την στιγμή που θα έπρεπε να ζητούμε απομάκρυνση των Τουρκικών στρατευμάτων, συζητούμε χρονοδιαγράμματα για την σταδιακή ελάττωση της αριθμητικής τους δύναμης. Βεβαίως μόνοι μας τα ζητούμε, μόνοι μας τα δεχόμαστε και μόνοι τα εφαρμόζουμε! Αντί να καταγγέλλουμε τον εποικισμό ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και να στηλιτεύουμε την εθνοκάθαρση, ουσιαστικά παζαρεύουμε τον αριθμό των εποίκων. Ταυτόχρονα, έχουμε ξεγράψει την Κερύνεια από Ελληνική γη καθ’ ομολογία του Προέδρου της Δημοκρατίας, μετατρέποντας την ίδια στιγμή τους πρόσφυγες σε άψυχα ποσοστά τα οποία επιστρέφουν ή όχι στις πατρογονικές τους εστίες ανάλογα με το «σχέδιο» που μας πλασάρουν κάθε φορά.

Εν τω μεταξύ, η άλλη πλευρά, μεθοδικά και διακριτικά, εδραιώνει τη θέση της στη βάση μιας αμερικανόπνευστης στρατηγικής. Μόνο τα τελευταία χρόνια, πενήντα και πλέον εκατομμύρια δολάρια έχουν φύγει από την Τουρκία με προορισμό τις λεγόμενες χώρες του Τρίτου Κόσμου. Όσοι εκ των σοφών ηγετών μας δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν το λόγο αυτής της… αγαθοεργίας, ας ψάξουν τώρα να δουν τι ψήφισαν οι χώρες αυτές στα Η.Ε.. Τούτες είναι οι ψήφοι, οι εξαγορασμένες με τα πετροδόλαρα των Αμερικανών, που έδωσαν το εισιτήριο στην Τουρκία, για να κορδώνει πια ως μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας…

Αλήθεια, είναι αυτό το Σ.Α. που αναμένουμε ότι θα εκδώσει νέα ψηφίσματα υπέρ της απομάκρυνσης της κατοχικής δύναμης από την Μεγαλόνησο; Εκεί θα καταφύγουμε μετά το τέλος των συνομιλιών με τον ΚΑΤΟΧΙΚΟ ηγέτη Ταλάτ αν παρουσιαστεί εν τέλει αδιάλλακτος; Έτσι δεν μας λέγατε κύριε Πρόεδρε; Πως πάμε στις συνομιλίες είτε για να λύσουμε το Κυπριακό, είτε για να… ξεσκεπάσουμε την τουρκική αδιαλλαξία. Και τώρα που… βάρεσε το πάπλωμα κύριοι «Εθνικοί» Σύμβουλοι τι γίνεται; Ποιος θα το σηκώσει και τι θα ξεσκεπάσει άραγε; Μήπως θα πρέπει να αρχίσουμε να ανησυχούμε ότι κάποιοι στην Ουάσιγκτον σκαλίζουν την ταφόπλακα του Κυπριακού και θα μας την φέρουν με το πέρας των συνομιλιών; Παρακολουθείτε τις διεθνείς εξελίξεις ή αναλώνεστε μόνο στις εσωκομματικές σας διελκυστίνδες ψάχνοντας τις μαριονέτες των Ευρωεκλογών;

Ρητορικά όμως τα ερωτήματα. Εδώ ούτε καν αντανακλαστικά κατόπιν εορτής δεν διαθέτουμε, πόσο μάλλον πρόληψη. Ο ίδιος ο Πρόεδρος, στις πρώτες δηλώσεις τελούσε σε σύγχυση, μπερδεύοντας τα μόνιμα και μη μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, μη αντιλαμβανόμενος ουσιαστικά τι είχε συμβεί. Ασυναρτητολογούσε ως ασυνάρτητα ομιλεί όλη η πολιτική μας ηγεσία επί δεκαετίες, μονολογώντας ότι θα πρέπει να δούμε πως θα αντιδράσουμε. Η αποθέωση της πολιτικής του «βλέποντας και κάνοντας», η παντελής έλλειψη πλάνου, η απουσία εναλλακτικών σχεδίων, η ανυπαρξία πρόνοιας και διορατικότητας για τις κινήσεις του αντιπάλου.

Ο ακυβέρνητος λαός, ο Ελληνισμός της Κύπρου, αιχμάλωτος της επιεικώς μετρίου αναστήματος ηγεσίας του. Απαθής παρατηρητής του ξεπουλήματος της Ελληνικής γης, αλλά και της κυριαρχίας επί του εναπομείναντος εδάφους. Η γη, η ποτισμένη με αίμα Ελληνική γη που άντεξε τόσα χρόνια και δεν τούρκεψε, σήμερα βρίσκεται εν κινδύνω εξ αιτίας ανεύθυνων χειρισμών μιας συνομοταξίας ανθρώπων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο διαφεντεύουν την Κύπρο από το ’60 ως σήμερα.

Ελλείψει αντίδρασης, απουσία εθνικής αντίστασης στα πλαίσια βέβαια της Δημοκρατίας, είναι μοιραίο αυτή ή ίσως η επόμενη, να είναι η τελευταία χρονιά που νόμιμα θα αναφερόμαστε στην Κερύνεια και την Αμμόχωστο με τα Ελληνικά τους ονόματα. Είτε δια της ξενόφερτης λύσης μιας ανήμπορης να προσφέρει δίκαιο ή έστω βιωσιμότητα ομοσπονδίας, είτε δια της επίρριψης ευθυνών στην δική μας πλευρά και της ουσιαστικής ισοπέδωσης του Κυπριακού με την διχοτόμηση, θα ζήσουμε τον χειρότερο εφιάλτη στον οποίο μπορεί να βρεθεί Έλληνας της Κύπρου.

Το αγωνιώδες καμπανάκι το έχουμε αγνοήσει πολλάκις, ας ελπίσουμε ότι θα αντιληφθούμε την καταιγίδα που κουβαλούν τα μαύρα σύγνεφα που σκεπάζουν την Ανατολική Μεσόγειο από την περασμένη Παρασκευή…

Η Ερώτηση της Βδομάδας...

Εφόσον κατά τη διάρκεια των συνομιλιών για τη λύση του Κυπριακού δεν είναι δυνατόν να διεξάγεται στρατιωτική άσκηση της Εθνικής Φρουράς, πως μπορεί να πραγματοποιούνται συνομιλίες ενόσω υφίσταται όχι απλά "άσκηση" αλλά... ΚΑΤΟΧΗ(!!!);;;

Αντί για μπερέ... φέσι!

Η διεξαγωγή των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού μέσα στο φθινόπωρο, ουσιαστικά καθιστούσε ουτοπική οποιαδήποτε σκέψη για διεξαγωγή άσκησης από πλευράς Εθνικής Φρουράς. Πολύ περισσότερο μιας άσκησης ευρείας κλίμακας, όπως είναι ο "Νικηφόρος". Η ουσιαστική "καταδίκη" βέβαια του "Νικηφόρου" θα πρέπει να αναζητηθεί στην ευρύτερη πολιτική που ασκεί όχι μόνο η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και η πολιτική μας ηγεσία γενικότερα...

Εκείνο το οποίο δεν μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό, είναι η κοροϊδία, όχι μόνο προς τους φαντάρους και τους εφέδρους, αλλά ολόκληρο τον Κυπριακό Ελληνισμό. Όπως ο ίδιος ο Πρόεδρος έχει αναφέρει μετά την συνάντηση της 13ης Οκτωβρίου με τον κατοχικό ηγέτη κ. Ταλάτ, η απόφαση του Υπουργικού για εισήγηση αναβολής της ΤΑΜΣ, ελήφθη εδώ και καιρό. Προσέξτε το παράδοξο του σχήματος: Το Υπουργικό Συμβούλιο της ΚΥΡΙΑΡΧΗΣ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ Δημοκρατίας, ΕΙΣΗΓΕΙΤΑΙ προς τα Η.Ε. την αναβολή της άσκησης...

Συνεχίζοντας ο Γ.Γ. του Α.Κ.Ε.Λ. και Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δήλωσε πως η ματαίωση της άσκησης είναι συνάρτηση της ακύρωσης του "Τοξότη", της παράνομης επίδειξης ισχύος των Τούρκων. Αυτό κι αν αποτελεί παραδοξότητα: Μια επιχείρηση της Ε.Φ., του μοναδικού νόμιμου στρατού στην Κύπρο, μια εφαρμογή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας με άλλα λόγια, εξισώνεται με την παρανομία. Προβάλλουμε με τον πλέον επίσημο τρόπο προς πάσα κατεύθυνση, ότι η παραβίαση των χωρικών υδάτων, του εναερίου χώρου, των εδαφών της Κύπρου και η γενικότερη παγίωση της κατοχής, αποτελούν το ένα και το αυτό, με την νομιμότητα και την εξάσκηση στην άμυνα... Μπράβο μας!

Φυσικό επακόλουθο ήταν οι αττίλες να αδράξουν την ευκαιρία. Πολλαπλό γι' αυτούς το κέρδος άλλωστε και δεν επρόκειτο να το αφήσουν να πάει χαμένο. Ανέμεναν μέχρι την υστάτη, ώστε να προβούμε εμείς πρώτοι στην ακύρωση του "Νικηφόρου". Κατ' αυτό τον τρόπο, κατέδειξαν το πόσο ανίσχυρη πολιτική ηγεσία έχουμε και συνάμα ανακόλουθη, αφού άλλες προϋποθέσεις θέτει και άλλα πράττει. Ταυτόχρονα, πέτυχαν να αναβαθμίσουν το ρόλο τους ως "διαλλακτικοί" αφού, ενώ εμείς για πολλοστή φορά δεν πραγματοποιούμε προγραμματισμένη άσκηση και συνεπώς περνά στα... ψιλά, ενώ αυτοί πρώτη φορά το κάνουν. Τέλος, αποκτούν πλέον το επιχείρημα ότι εμείς οι ίδιοι δίνουμε υπόσταση νομιμότητας στην κατοχή, αναγνωρίζοντας αντιστοιχία ή αναλογία ανάμεσα στις κατοχικές και τις δικές μας στρατιωτικές ενέργειες...

Για άλλη μια φορά, ο Κυπριακός Ελληνισμός βρίσκεται εκτεθειμένος από τους ηγήτορές του. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, έχουμε επιλέξει να αποδεχτούμε την πολιτική ισότητα ανάμεσα στις κοινότητες, και έχουμε αναγάγει το Κυπριακό σε δικοινοτική διαμάχη. Ενώ τα εδάφη μας καταπατούνται από τον βάρβαρο κατακτητή, εμείς συζητούμε με τη μαριονέττα της Άγκυρας. Ένα ανδρίκελο που δεν έχει εξουσία να μετακινήσει ούτε ένα φρουρό φυλακίου, πόσο μάλλον να απομακρύνει ένα ολόκληρο στρατό.

Σήμερα, με ανεύθυνες και απερίσκεπτες πολιτικές, αναβαθμίζουμε τον ρόλο του τουρκικού στρατού, αφού με τις ενέργειες "καλής θέλησης" εκατέρωθεν, παρουσιάζεται ως εγγυητής της σταθερότητας στην περιοχή. Να μην παραξενευτούμε λοιπόν αν το επόμενο σχέδιο λύσης που θα μας παρουσιαστεί, έχει ως μεταβλητή του νέου ή του μετεξελιγμένου ή του... παραμορφωμένου εκτρωματικού κράτους, τον αττίλα. Πολύ περισσότερο, να μην αναζητήσουμε ευθύνες πέραν του λεγόμενου Εθνικού Συμβουλίου των... σοφών γερόντων που έφεραν από το '60 ως σήμερα την Κύπρο στο χείλος της καταστροφής.

Δυστυχώς, ευθύνες υπάρχουν και αλλού. Φταίει και ο απλός λαός, ο κόσμος που παρακολουθεί τις εξελίξεις μέσα από την τηλεόραση, αποσβολωμένος στον καναπέ του. Γίνεται δεκτικός και μοιρολατρικός στα όσα του σερβίρουν, ενώ αφήνεται να φοβερίζεται από τις πρωτοφανείς ενέργειες φίμωσης του κατεστημένου. Γνώμη του πλέον είναι αυτή που οι καναλάρχες επιβάλλουν, ενώ η φωνή του - αν απέμεινε - πνίγεται στα στενά πλαίσια του οικογενειακού δείπνου, παρέα με τις ειδήσεις των 8.

Ακόμα και στο καφενείο ο κόσμος φοβάται να μιλήσει τη γνώμη του. Βλέπετε, ουδείς επιθυμεί να μαυροπινακιστεί ως "εθνικιστής" ή "σοβινιστής". Αυτοί άλλωστε, κατά την αμερικανόπνευστη νέα τάξη πραγμάτων που υιοθετούν οι... "νεο-διεθνιστές", είναι οι εχθροί της ειρήνης. Έχουμε περάσει πλέον στην εποχή όπου η διαφωνία από πολυτέλεια έχει γίνει... ατόπημα. Η αντίθετη άποψη από ευκαιρία σύνθεσης μετετράπη σε αμάρτημα.

Οι ηγέτες μας, για άλλη μια χρονιά, επέλεξαν αντί για μπερέ, να μας φορέσουν φέσι. Το θέμα είναι, εμείς θα το φορέσουμε; Κι αν "ναι", μέχρι πότε θα αντέξουμε πριν ξεσπάσουμε;

Κοινωνία Ώρα Μηδέν;

Για αρκετό καιρό τώρα, παρατηρούνται στην κοινωνία μας φαινόμενα έντονης παρακμής, συνοδευόμενης από ένα πρωτοφανή ωχαδελφισμό του κοινωνικού συνόλου και μια απίστευτη αναλγησία των συντεταγμένων φορέων…

Τις τελευταίες μέρες όμως, η συχνότητα των περιστατικών και ο ανάλαφρος τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται έχουν κτυπήσει κόκκινο! Ας κάνουμε μια σύντομη αναφορά σε συμβάντα σταθμούς.

Παρέλαση χωρίς γεμιστήρες

Τον απόλυτο εξευτελισμό γνώρισε η Εθνική Φρουρά αλλά και η Πολιτεία γενικότερα, όταν στην παρέλαση της 1^ης του Οκτώβρη τα πεζοπόρα τμήματά μας παρουσιάστηκαν χωρίς τις γεμιστήρες επί των όπλων. Οι «λόγοι ασφαλείας» που προβλήθησαν ως δικαιολογία σαφώς δεν έπεισαν κανένα, ενώ σύντομα ήλθε στο φως ο πραγματικός λόγος…

«Απόπειρα εξόντωσης του Προέδρου»! Μια Εθνική Φρουρά που δεν μπορεί να προστατέψει τον ίδιο τον Πρόεδρο και την Δημοκρατία; Ένα κράτος που δεν μπορεί να διασφαλίσει την ΜΗ παρουσία πολεμοφοδίων ανάμεσα στους στρατιώτες; Ποιο σαΐνι άραγε έλαβε τούτη την πληροφορία, ποιος «Σέρλοκ Χολμς» την αξιολόγησε και πολύ περισσότερο, ποιος έλαβε την απόφαση να εξευτελίσει Εθνική Φρουρά, Πολιτεία αλλά και Πρόεδρο της Δημοκρατίας;

Παρέλαση-συλλήψεις

Σαν να μην έλειπε το προηγούμενο, στην παρέλαση έκανε την εμφάνισή του και ένα νέο φρούτο. Ο έλεγχος των ταυτοτήτων και των λοιπών στοιχείων οποιουδήποτε δεν μας… «φατσάρει». Με λίγα λόγια το κρατικό φακέλωμα. Κάποιος αστυνόμος, αμφιβόλου μορφωτικού επιπέδου, έκρινε το περιεχόμενο ενός φυλλαδίου ως «εθνικιστικό» και με συνοπτικές διαδικασίες «μπαγλάρωσε» τους διακινητές του. Διότι σαφώς, ουδείς εξ ημών κυκλοφορεί στην Κύπρο – και μάλιστα σε μια παρέλαση όπου οι πορτοφολάδες οργιάζουν – φέροντας μαζί του ταυτότητα…

Άραγε, πως θα αισθάνθηκε ένα αγωνιστής της ΕΟΚΑ που πολέμησε για την Ελευθερία μας και την Δημοκρατία μας, μαθαίνοντας το εν λόγω περιστατικό; Τι άλλαξε δηλαδή από το 1955 όταν οι αγωνιστές συλλαμβάνονταν για διακίνηση ή διαμοιρασμό φυλλαδίων;

Κατηγορίες περί εθνικισμού

Η επίθεση κατά του αγνώστου εχθρού, του «εθνικισμού», συνεχίζεται και από υπουργούς. Σειρά πήρε η υπουργός Εργασίας, η οποία σε ομιλία της αναφέρθηκε σε «εθνικιστικές και σοβινιστικές δυνάμεις και στις δυο πλευρές». Πλήρως ευθυγραμμισμένη η αγαπητή υπουργός με τα όσα και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας έλεγε σε συνέντευξη του στο «ΡΙΚ», στις 15 του Ιούλη. Όπως και τότε, έτσι και τώρα, κανένας δεν νιώθει την ανάγκη να διαμαρτυρηθεί που η αντίθετη άποψη βαπτίζεται «εθνικισμός» και «σοβινισμός».

Κάψιμο Ελληνικής σημαίας

Στα πλαίσια των πλήρως κομματικοποιημένων πια μαθητικών εκλογών, το είδαμε και αυτό. Κάψιμο Ελληνικής Σημαίας στο λύκειο Παλουριώτισσας, από αγνώστους βεβαίως-βεβαίως, όπως καταγγέλθηκε από την Διευθύντριά του.

Και δεν ενοχλεί τόσο το αισχρό του περιστατικού που προφανώς έγινε από παιδιά τα οποία είναι προϊόντα μιας αποπροσανατολισμένης Παιδείας – την οποία φροντίζει ο εντιμότατος υπουργός να θέσει πλήρως εκτός τροχιάς – και ενός πολιτικού συστήματος που τα θέλει άβουλα και φανατισμένα. Πονάει που οι άλλοτε θεματοφύλακες του κοινωνικού ιστού είναι τώρα εξαφανισμένοι. Που είναι άραγε όλοι αυτοί που ανήγαγαν σε μείζον θέμα το επεισόδιο ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους μαθητές στην Αγγλική Σχολή; Περί άλλα τυρβάζουν εκείνοι που μιλούν για σοβινισμό και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν έχουν λόγο να αρθρώσουν τώρα; Εκκωφαντική η σιωπή τους και είναι αρκετή για να αντιληφθούμε τα κριτήρια που τους εξωθούν στις κατά καιρούς ενέργειες και επικρίσεις τους…

Ανευθυνότητα αιρετών αρχόντων

Μετ’ εκπλήξεως, ακούσαμε προ ημερών βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος να ενσπείρει τον πανικό μιλώντας για Ελλαδική Τράπεζα στα πρόθυρα κατάρρευσης. Ασύστολο ψεύδος που αποδεικνύεται μέσα από μια μικρή μελέτη της Ελληνικής Οικονομίας. Υπάρχει μια επιβράδυνση στο ρυθμό ανάπτυξης αλλά όχι ύφεση και αυτό οφείλεται στην εν γένει συντηρητική πολιτική των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Άλλωστε, ο ίδιος ο Έλληνας Πρωθυπουργός εγγυήθηκε τις καταθέσεις του Ελληνικού λαού σε μεγάλο βαθμό για τρία χρόνια, ώστε να αναπτερώσει το αίσθημα εμπιστοσύνης. Λογικά ένας σοβαρός οικονομολόγος δεν θα ’πρεπε να τα γνωρίζει αυτά;

Πέραν τούτου, ακόμα κι αν το χειρότερο σενάριο ήταν βάσιμο, ένας υπεύθυνος αιρετός ηγέτης, οφείλει να μην ενσπείρει τον πανικό. Ή έστω, ακόμα κι αν λανθασμένα κι εγκληματικά το πράξει, δεν υποχρεούται αν μη τι άλλο να απολογηθεί;

Ακρίβεια, τιμές καυσίμων

Η έλευση του Ευρώ και η εγκατάσταση αρκετών αλυσίδων ξένων υπερκαταστημάτων στην πατρίδα μας, επιτρέπει την άμεση σύγκριση των τιμών των προϊόντων με άλλες χώρες. Ακόμα και με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο, μπορούμε να διαπιστώσουμε το εξωφρενικό της κοστολόγησης ίδιων προϊόντων, της αυτής φίρμας, ανάμεσα στην Κύπρο και σε Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με υπερδιπλάσια κατακεφαλήν εισοδήματα!

Σαν να μην φτάνει τούτο, υπάρχει και η κοροϊδία με τα καύσιμα. Πέραν από την ψηλή φορολογία που υφίσταται – και η οποία γεμίζει τον κρατικό κορβανά – μπορούμε απλά να θυμηθούμε πόσα ξοδεύαμε για βενζίνη τέτοια περίοδο πέρυσι. Ταυτόχρονα, αν πληροφορηθούμε πως η τιμή του πετρελαίου διεθνώς κατρακυλά, ευρισκόμενη σε χαμηλότερα επίπεδα από τα αντίστοιχα περσινά, δημιουργείται η αίσθηση της κοροϊδίας προς τον Κύπριο καταναλωτή. Σύμμαχός του όμως, κανείς!

Μήπως λοιπόν ήρθε απλά η ώρα να παραδεχτούμε ότι φτάσαμε στον πάτο σαν κοινωνία; Καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανευθυνότητες πολιτειακών αξιωματούχων, απάτες ουσιαστικά στην οικονομία και δεν βρίσκεται κανένας να υπερασπιστεί τον πολίτη. Ούτε καν ο ίδιος ο θιγόμενος πολίτης δεν αντιδρά, παρά το τετριμένο πια… «ωχ αδελφέ…».

Καλή αρχή!

Καλωσορίζω όλους τους φίλους - γνωστούς και μη - που περιδιαβάζουν στο ιστολόγιο μου. Το όνομα του παρόντος προέκυψε από την ένωση των λέξεων "αλιγάτορας" και "προβληματισμοί".

"Αλιγατορισμοί" λοιπόν, με τις σκέψεις, τα αναπάντητα ερωτήματα και τις... απορίες του αλιγάτορα.

Το κυριότερο θέμα που απασχολεί τον γράφοντα δεν είναι άλλο από το Κυπριακό. Ωστόσο, κοινωνικά, πολιτικά και εκπαιδευτικά θέματα δεν μπορούν να μας αφήνουν ασυγκίνητους, ως επίσης και τα αθλητικά δρώμενα στον τόπο. Για τα τελευταία βέβαια, μπορείτε να ρίχνετε μια ματιά στην "Γαλανόλευκη Θύρα", που φιλοξενεί τις γραμμές μας, τουλάχιστον οι Ανορθωσιάτες!

Αυτά γι' αρχή και εύχομαι καλό διαδικτυακό ταξίδι, παρέα με τα... δόντια του αλιγάτορα!!!